Glutton Berserker - Bölüm 050

Bölüm 50 Bariyer Meleği

Çevirmen: Uchuujin & Redaktör: Faen_the_1134

Makine Meleği Haniel, Myne ile aynı kırmızı gözlere sahipti ve açlık durumunda olduğum zamana benziyordu.
Böyle düşünmek istemiyorum, ama sanki bizi birbirimize bağlayan bir şey var gibi hissettim.
“Myne, çekirdekteki o kişi…”
Bunu söylediğim gibi Haniel’in çekirdeği bana baktı.
Aniden nefes almamı zorlaştıran korkunç bir baskının saldırısına uğradım.
Bu… Bu benimle aynı. Her iki gözlerim kırmızıya döndüğünde, benden daha düşük istatistiklere sahip kişiler oldukları sürece onları korkutabilirim.
Tabii ki, Haniel benden daha yüksek istatistiklere sahipti.
Sonrasında Greed [Zihin Okuma] aracılığıyla konuştu.
“Gözlerini uzaklaştır. Gözlerine bakmaya devam edersen, korkacak hatta savaşamayacak hale geleceksin.”
Kahretsin, rakibim den gözlerimi kaçırmak zorunda kaldığım bir gün geleceğini hiç düşünmedim.
Peki ne yapacağım? Çekirdeğin gözlerine bakarsam doğru düzgün dövüşemem.
Bu gerçekten kötü… Myne’nin beni bu durumda görmesi utanç verici.
“Böyle şeylerden dolayı vazgeçme. Erkek ol.”
“Böyle söylesen bile…”
Haniel’in çekirdeğine bir kez daha bakmayı denedim. Evet, vücudumun aniden kaskatı olduğunu hissettim…
Gerçekten, ne yapmalıyım?
Düşmanın beklemek gibi bir niyeti yoktu. Hemen altı uzuvları ile saldırmaya başladı. Yapacak bir şey yok. Fate, baskıya alışana kadar bacağına saldır. Şu sıkıntılı çekirdeğiyle uğraşacağım. Ancak son vuruşu oburluk yeteneğinin sahibi yapmalı.
“Düşündüğüm gibi… son vuruş dediğin…”
“Evet, çekirdeğe saldırman gerek.”
Tabi. Onu düzgünce yenmek için çekirdeği yok etmeliyiz.
Ancak, çekirdekte bir kız var. Onu kesmek benim için zor olacak.
“Görünüşe bakıp kanma. O şey artık bir insan değil. İnsan kılığında bir canavar.”
“Ama…” (D.N. Şöyle salak salak triplere giriyor ya deli oluyorum.)
“Eğer böyle düşünmeye devam edersen öleceksin. Fate, saldırıyor!”
“guhaa!”
Haniel’in çekirdeği ellerini hareket ettirerek mavimsi ateş topları yarattı. Kendisini bu ateş toplarıyla çevreledi.
Sonrasında kendisini çevrelediği ateş toplarını yere vurdu. Yıkıcı sıcaklık, zeminin lava dönüşmesine sebep oldu.
Direkt bir büyü saldırısı. Bu çok kötü, tırpan formuna dönüşsem bile, kesebileceğim bir şey değil.
Myne’nin bunu çözmesini beklerken bana tsunami gibi yönelen kırmızı duvara sadece bakabildim. Çekirdek insan formunda olduğundan, kendimi heyecanlanmış hissedemedim. Bizi öldürmeye çalışıyordu. Ama yine de, bununla yüzleşecek kadar cesaretimi toplayabileceğimi düşünmüyorum.
Başka hiçbir seçenek yoktu. Kara yay formuna geçtim ve biraz statü feda etmeye hazırlandım.
Bunu düşündüğüm sırada, Myne ileri atıldı ve kara baltasını savurdu.
“Fate, arkama geç ve büyülü oklarla beni koru. Hazır olduğunuzda, birlikte saldıracağız. Anlaşıldı mı?”
“T-tamam, anladım. Ama, bunu nasıl durduracaksın?”
“Halledeceğim, ei!!”
Bağırmak hoş olsa gerek. Ama kara baltanın sallanması çok şiddetliydi.
Darbe, yaklaşmakta olan lav duvarını geri yansıttı. O kadar güçlü ki Haniel’e ulaşıp onu dizlerinin üstüne çöktürmek için yeterliydi.
“Şimdi, hadi başlayalım. Fate, Haniel’in hareketlerini kısıtla.”
“Seni engellememek için elimden geleni yapacağım.”
“İşte ruh budur.” Myne, Haniel’e yaklaştı ve baltasını sağ koluna savurdu.
Çekirdek acı içinde çığlık attı. Kırmızı gözlerinden kanlar akıyordu.
“Kuu… kahretsin.”
Yine, kazara çekirdeğin gözlerine baktım. Çabucak dönüp başka bir yere bakarak harekete geçtim.
Haniel’in hareketini kısıtlama görevi ile görevliyim. Böylece Myne ona etkili şekilde saldırabilir.
Durum bu olduğundan, büyülü ok için gereken büyüyü doldurmam gerektiği ortada.
Kara yayı çektim ve büyülü oku koydum. Sonra onu Toz büyüsü ile doldurdum. Ortaya taşlaştıran büyülü bir ok çıkıyor.
Lich Lord gibi taçlı canavar bile bu ok tarafından taşa çevrildi. Artık statülerim öncekinden daha yüksek olduğu için, Haniel’in bazı bölümlerini taşlaştırabiliyor olmalıyım.
Haniel’in ayaklarının hizasına hedefledim ve büyülü oku serbest bıraktım.
Çekirdek belli ki acı çekiyordu. Zorla ayağa kalkmaya çalışsa bile, vücudu zemine bağlı gibiydi.
“Pekala, başardım.”
”Kutlamak için çok erken, Fate.”
Greed [Zihin Okuma] yoluyla dikkatimi çekti.
Oioi bu mümkün mü? O zaman ona daha çok taşlaştıran ok atacağım.
Taşlaşmış bacak gözle görülebilir şekilde orijinal durumuna dönüyordu. O da ne? Bir çeşit yenilenme yeteneği mi? Benim otomatik yenileme yeteneğim ile karşılaştırmak gerekirse seviyesi daha yüksek.
Sadece ayak değil. Myne’nin kestiği kol da hızla büyüyordu.
“Bu yenilenme yeteneği neyin nesi?”
“O bir biyolojik silah. Yalnız savaşmak için tasarlandı. Bu seviyede ki bir saldırı hemen yenilenir. Myne ona ölümcül bir vuruş yapana kadar onu kısıtlamaya devam etmelisin. Ondan sonrasında son vuruşu yapacaksın.”
Bu büyük bir sorumluluktu. Biraz bile geç kalsam Haniel iyileşir ve her şeye tekrar baştan başlamamız gerekicek.
Myne ne kadar güçlü olursa olsun, ona öylesine inanamam. Bu sadece ona engel olur.
Bunu düzgünce yapmak zorundayım.
Ama bundan önce onun için bir açık yaratmalıyım. Başka bir ok daha attım.
Bu, Halien gibi sıkıntılı bir varlığı durdurmalı.
“Myne, hazır mısın?”
“Evet, sorun yok.”
Hareketleri kısıtlı olduğu sürece Myne’nin saldırmasında sıkıntı yok. Haniel’in tekrar uzamakta olan kolunu ve diğer kolunu kesti. Baltası sanki her vuruşta daha güçlü oluyormuş gibi.
“Myne’nin baltasının gücü her vurduğunda artıyor mu?”
“Yani, öyle diyebilirsin. Saldırı gücü saldırdıkça artıyor. Ama aynı zamanda ağırlığı da artıyor. Diğer bir deyişle, gücünün tabanı olmadığı gibi zaman geçtikçe tutması zorlaşıyor.”
“Oh, anladım… bu yüzden Myne baltayı yere koyduğunda yer çöktü. “
Orklarla savaşındaki saldırı gücü hâlâ duruyorsa, kara baltanın şu an muazzam bir ağırlı olmalı. Myne’nin her adımında yerde derin bir boşluk yaratmasından çok açık.
“O silah… Sloth’un çok yıkıcı bir gücü var, ancak artan ağırlığı nedeniyle kullanıcının çevikliğini de büyük ölçüde engelliyor.”
”Ama gördüğüm şu an gördüğüme bakarsak, Myne’nin hızı yavaşlamıyor gibi.”
“Hayır, yavaş yavaş yavaşlıyor. Senden neden Haniel’i kısıtlamanı istediğini zannediyorsun?”
Unn, sadece biraz, ama yavaşlıyor.
Bu sırada Myne, Haniel’in kafasını kara baltasıyla uçurmayı başardı.
Çekirdeğin çığlıkları daha da yükseldi. Yüzü kanlar içinde kalmıştı. Beni korkuttuğundan beri doğrudan gözlerinin içine bakamıyorum, sanki gözleri doğuştan korkudan oluşuyordu.
Aniden etrafımızdaki hava değişti. N-ne?!?!? Bu berbat baskıda ne!?
Greed beni hemen uyardı.
“Chi, bu kötü. Onu kısa sürede yenmek zorundayız, yetişkin haline ulaştı. Fate, dikkatli ol!”
”Yetişkin!? Ne?!”
Haniel ile savaşan Myne, geri çekilmek üzere atladı. Yanıma indi. Baltanın ağırlığı, zeminin beklenmedik şekilde çukurlaşmasına neden oldu. Bu da sonrasında dengemi kaybetmeme neden oldu.
“Fate, arkama geç. Öncekinden güçlü bir saldırı geliyor.”
Görünüşe göre, yetişkin Haniel bizi yok etmek için yeterince güç kazanmıştı.
Myne bunu biliyordu, bulunduğum konuma beni korumak için savaştan çekildi.
Dürüst olmam gerekirse, aynı anda hem müteşekkir hem de mutsuz hissediyorum. Buna hâlâ birlikte çalışmak denebilir mi?
Bunu kesin olarak söyleyemem.
O zaman, ya onunla kafa kafaya savaşacak gücüm varsa? Hmm… Sadece deneyebilirim.
“Greed, bunu yaparsam yeteceğini düşünüyor musun?”
“Bunu söyleyeceğini biliyordum. Ne olursa olsun, kendini fazla zorlama. Oraya kendi başına gitmek bütünüyle farklı bir konu. Çok ileri gidersen yutulursun. Bunu asla unutma.”
“Evet anladım. Sana, bu kadar yol kat etmişken oburluk yeteneği tarafından yutulmuyacağımı göstereceğim.”
Gel! [Oburluk] yeteneğini çağırdım.
Genellikle, kendimi oburluk becerisinin açlığını bastırmak için adadım. Ama bu sefer, tam tersi.
Haniel’le eşit bir şartta savaşmak için açlık durumunda olan oburluk becerisini açığa çıkarmak zorunda kaldım. Fiziksel yeteneklerin artmasını sağlamak için, içimdeki aç canavarı çağırmak için kendimi cesaretlendirdim.
Vücudumun içinde bilinmeyen bir şey dolaşmaya başladı. Sonra ruhlara olan açlığımı göz açıp çabucak hissettim.
Bedenin duyularının kademe kademe keskinleşmesi… sakın bu sınırı geçme. Bu çizgiyi geçmemek için oburluk yeteneğini bastır…tamam, bitti.
Myne ne yaptığımı görünce şaşırdı.
“Kırmızılaşmış sağ göz. Oburluk yeteneğinin yarısını bu kadar kısa süre içinde sıkıntısız kontrol etmek…”
“Benim bile bazen adım atmam gerekiyor. Myne’nin bana sonsuza dek çocuk gibi davranmasını istemiyorum.”
“Ooh, ne kadar da kendinden eminsin. Tamam, bu savaşı kazanırsak seni yetişkin olarak göreceğim.”
“Görmesen bile, bunu kazanacağım. Hadi gidelim!”
Bu noktada, [Oburluk] yeteneğinin açlığını yalnızca sınırlı bir süre kontrol edebiliyorum. Aklımı kaçırmadan önce Haniel’i yenmek zorundayız ve onun ruhunu tüketmem gerekiyor, çünkü yapamazsam kesinlikle bu yetenek tarafından yutulacağım. Bu, düşmanı yeneceğimden emin olmadığım sürece kullanmamam gereken bir şeydi.
Risk yüksekti, ancak eşit şartlara gelmek için gerekli. Her şeye rağmen, [Oburluk] becerisinin sahibi olduğum için, nihayetinde onu kullanmak zorunda kalacağım.
Bu güvenemeyeceğin bir güç. Bununla birlikte yaşamanın en iyi yolunu aramaya devam edeceğim. Çözümlerden biri de, gerektiğinde gücünü nasıl kullanacağını öğrenmek.
Yetişkin Haniel’in kırmızı gözlerine baktım. Bu sefer etrafta korku ya da baskı yoktu. Yarı açlıktan sayesinde Haniel’in baskısını üzerimden attım. Bu şekilde Myne ile beraber savaşabilirim.
Kara Kılıcı çıkarttım ve dört kanatlı Haniel’e doğru salladım. Şimdi bile, çekirdek hâlâ kandan gözyaşı damlatıyordu.