Bölüm 189 – Ayarlanmış Eris

Yeşilliklerle kaplı, tertemiz bir zemin.

Libra’nın hava gemisinden indik, uyuyan canavarların ormanına doğru yürüdük.

Manzara, daha önce geldiğim zamankiyle aynıydı.

Farklı olan, artık yalnız Roxy’yle değil, başkalarıyla birlikte oluşum.

[Daha güneye, değil mi?]

[Libra’nın sözlerine güvenilecekse.]

[Orada ne var?]

Soruma başkası yanıt vermeden önce Myne konuştu.

Ne iyi— Zaten bu işlerde benden daha tecrübeli. Ben ise yalnız uzaktan görmüştüm.

[Mergadia. Gallia’nın imparatorluk başkenti. Uykudakiler, asıl işlevlerini geri kazanarak harekete geçmiş olmalı.]

[Makine melekleri mi?]

Roxy’nin kastettiği Gallia’nın kayıp silahlarıydı.

İlk akla gelen elbette onlardı. Benim de.

[Hıh. O sadece başkentin savunma sistemlerinden biri.]

[ [ Biri mi!? ] ]

Ben de Roxy de aynı anda bağırdık.

Myne daha ürkütücü bir şey daha açığa çıkardı.

[Fate’in şimdiye dek karşılaştıkları çoğunlukla larva hâlindeydi. Artık “erişkinlerle” daha sık dövüşeceksiniz.]

[Alan E’nin de ötesi… mi var yani?]

[Var. Alan E sadece giriş kapısı. Greed bunu söylemiştir.]

[Gallia’nın dünyayı onca zaman nasıl hükmettiği şimdi daha anlaşılır.]

[Hıh. Halkın gözünde başkent, Tanrıların yaşadığı yerdi. Böylesine bir gücün önünde sadece diz çökülür.]

Niteliksiz biri adım atsa, savunma sistemi yüksek ihtimalle tetiklenir.

[Canavarları ve melekleri ben hallederim. Fate’e yol açın.]

[Tek başına… iyi olacak mısın?]

Kaşlarını çattı.

Endişe etmeden duramıyorum.

Ama gördüğüm en güçlü kız o.

[Pekâlâ. Ama kendini zorlamanı istemiyorum.]

[Başüstüne.]

Asıl endişem, Myne’ın Gazap becerisinin onu yine “şeytanlaştırması”. Son dövüşümüzde, savaş gücü artarken alnında iki boynuz bitmişti.

“En iyi savunma saldırıdır”… Myne tam böyle dövüşür.

Siyah kalkanı bile ezip geçmişti. Onu ancak kız kardeşi Luna’nın yardımıyla bastırabilmiştim.

Gazap şeytanlaşması, kullanıcıyı bir sonraki güç mertebesine taşımak için, içindeki öfkeyi çekip bedenini değiştiriyor. Ama özünde insan kalıyor.

Fakat aynı zamanda kullanıcıyı, Gazap tarafından yutulmaya yaklaştırıyor. Bedeli var.

Tıpkı Oburluk gibi. Sonunda kontrolden çıkıyor.

Belki de bu yüzden Myne, Oburluk’la uğraşırken beni hep dert ediyordu; bedeli en iyi o biliyor.

[Sırada Şehvet var.]

[Eris, ha…]

Arkamızdan birkaç adım geride yürüyen Eris’e baktım.

Sohbete katılmaya tenezzül bile etmiyor. Siyah süngü Envy gibi duygusuz.

Snow eteklerini çekiştirip duruyor, kalçasını dürtüyor— hiç tepki yok. Başkasının kontrolünde olmasa çoktan tepki verirdi.

[Snow sabahtan beri yaramazlık yapıyor ama o hâlâ taş gibi.]

[Hıh.]

[Hemen bırak o hareketleri!]

Roxy, Snow’u alelacele kucakladı.

[Siz bir şeyi unutmadınız mı?]

[Neyi?]

[Bilmiyorum.]

[Eris-sama BİR KRALİÇE!]

Doğru ya; eskiden bir kraliçeydi. Ve Kutsal Şövalyeler ona hizmet ederdi.

Yani Roxy için— bir kutsal şövalye— Eris en yüce kişiydi.

Roxy kutsal şövalye doğdu, anlıyorum. Ama benim Eris’le karşılaşmalarım genelde onun Şehvet becerisiyle beni ayartmaya çalışması şeklindeydi. Dolayısıyla yanında tetikte oluyorum.

Hele ilk izlenim… insanın başkası hakkındaki yargısının yüzde sekseni ilk karşılaşmadan gelir.

Benim başıma gelenlerden sonra Eris’i “kraliçe” gibi görmek zor.

[Majesteleri bu duruma düşmüşken bile siz hâlâ eskisi gibi davranıyorsunuz… yazık.]

[Karması.]

[Aynen.]

[İkiniz de!]

Şimdiyse Eris, Libra’nın sözde “adamı”. Gallia’ya gelirken çok tehlikeli olacağı için, kullanması için siyah süngü Envy’yi verdi.

Libra onu bırakır mı bilmiyoruz. Ama ihtimal sıfır değil. En azından “O’nun Diyarına Açılan Kapı” kapanana kadar muğlak tutacaktır.

Yine de Eris’in bizimle düzgün çalışıp çalışamayacağını görmek istiyorum.

Hele ki şimdilik duygusuz bir kukla gibi davranırken.

[Eris.]

[Emredin.]

Cevap verdi. Demek bu kez iletişime izin var.

[Siyah süngüyü ne ölçüde kontrol edebiliyorsun?]

[Esas olarak destek savaşçısıyım. Size normalde sahip olduğunuzdan fazla savaş gücü sağlayabilirim.]

Daha önce birlikte dövüştüğümüz için, Eris’in ve siyah süngünün desteğinin ne denli etkileyici olduğunu biliyorum.

Eris’in destek menzili merminin vardığı kadar genişti. Görünmez düşmanları bile tespit eder, hedefi otomatik takip eden mermilerle bastırırdı.

[Ayarlamalardan sonra asli gücümüze kavuştuk.]

[Asli?]

[Evet. Envy de öyle. Şu an siyah kılıcından daha güçlü.]

[Hatırlatmına gerek yok…]

Greed’i kaybetmek tüm formlara olan ustalığımı tamamen kaybetmek değil. Ama beşinci aşamayı hâlâ hakkıyla yönetemiyorum.

Aşırı güçlü olduğu için diğer formlardan daha ince bir kontrol istiyor.

[Dean’le yüzleştiğinde desteğime muhakkak ihtiyacın olacak.]

[Güven verici.]

[Hizmetinizdeyim.]

Etek ucunu iki eliyle kavrayıp eğildi.

[O hâlde, bir numune sunayım.]

Yeşil vadiden ilerliyorduk.

Bir süredir hissettiğim büyü gücü yığınağına doğru.

[Şu… insan mı?]

Roxy kontrol etmek istedi ama Myne engelledi.

[Hayır. Bir lamya… eskiden insandı.]

Üst gövdesi güzel bir kadın olan devasa bir yılan.

Bize keskin bakışlar atıyordu. Değerlendirme (appraisal) yapmadım; karşı önlemle gözlerimi kör edebilirdi.

[Roxy, Snow’un yanında kal ve gözcülük yap. Myne’la ben öne çıkıyoruz, Eris destek.]

Ben talimat vermeden Myne çoktan atılmıştı.

Lamya da bacakları olmadığı hâlde inanılmaz hızla yaklaşıyordu.

Yer üstünde üç tane. Ve yer altında…

[Fai!]

Roxy’nin uyarısını duydum.

Tamam. Anladım. İki tane de aşağıda.

Yarılan zeminden yana sıçrayıp, üzerime atılan lamyanın kafasını kesmeye vurdum.

Kesik sığdı. Oburluk tetiklenmedi; anlıyorum.

Takibe geçecektim ki diğer lamya topraktan fırladı.

Şimdi yeni gelenle mi ilgilensem, yoksa… derken bir silah patlaması duydum.

Zifiri siyah bir mermi lamyanın kafasını uçurdu.

Bu mu “destek silahı”? Şaka… bu bildiğin taarruz silahı gibi.

Demek güç gerçekten artmış.

Önümdeki lamyayı bitirdim.

=====

《Oburluk Yeteneği etkinleşti》

《Güç +1.8E(+8), Dayanıklılık +2.5E(+8), Büyü +2.0E(+8), Ruh +1.2E(+8), Çeviklik +2.5E(+8) istatistiklerine eklendi》

《Zehir saldırısı, zehir direnci beceri listene eklendi》

=====

Bu bölgenin sıradan canavarlarından biri olmalıydı; istatikleri öyle diyordu.

Hem… zehir!? Alan E seviyesinde olsaydı ne kadar yıkıcı olurdu düşünmek bile istemiyorum. Neyse ki Roxy ve Snow’u korudum.

Myne bu canavara aşinaydı sanki. Ama yine de haber vereyim.

Myne’a seslenecektim ki aynı anda üç lamya ile dövüşüyordu.

[Lamya zehir kullanıyor. Sakın darbe alma!]

Başını eğip bir hamlede üçünü de ikiye böldü.

[Bilmiyordum.]

[Sen tanımıyorsun mu?]

[Canavarlar çok zayıf. Bana hiç saldırmadılar. Yeni bilgi!!]

Myne’ın gözleri parlıyordu; verdiğim bilgiye sevindi herhâlde.

Arkasında pıhtı kan içinde paramparça lamyalarla bu hâli… Tam bir güven abidesi.

Sonra yanıma koştu, biraz endişeli bakarak.

[İyi misin?]

[Hı? Oburluk işte.]

[Hıh. Alan E yemek Fate’e eskiden acı verirdi.]

[Tuhaf şekilde hiçbir şey hissetmiyorum. Belki de zirvedeyim.]

[….İyiye alamet değil. Özellikle Luna artık yokken.]

Myne şüphesini söyledi. İstatistik yükseltmek bu kadar kolay olmamalı.

[Tüm dövüşü ben üstlenirim. En azından başkente varana dek. Fate fazla yemesin.]

[Ama bu sana yük bindirir.]

[Sorun değil. Şu an Fate’in durumu daha tehlikeli.]

Roxy ve ötekiler yanımıza katıldı; konuşmanın sonunu duymuş olmalılar.

Roxy geriden seslendi.

[Uygun olur mu? Melek formumla yardımcı olabilirim…]

[Hayır, onu sakla.]

[Ama… Myne-san.]

[Lütfen müsterih olun. Desteği ben vereceğim. Bu aynı zamanda Libra-sama’nın emridir.]

Roxy’nin endişesine karşı Eris, siyah süngüyü eline alarak öne çıktı.

Hemen ardından birkaç patlama daha.

[Algı menzilindeki tüm canavarlar büyü sezisiyle tespit edilip vuruldu. Temiz.]

Ben ve Roxy çevredeki büyü gücünü kontrol ettik. Hiçbir tepki yok.

[Eeh…]

[Dalga mı geçiyorsun…]

[Uvaaa! Hepsi çoktan gebermiş!]

Snow gösteriye bayılmıştı.

Myne güçlüydü… Ama bu Eris de ondan aşağı kalır değil.

Eris, ardı ardına ateşledikten sonra namludaki ısıyı savurmak için siyah süngüyü çevirdi ve kılıfına soktu.

[Haydi devam edelim. Emrimiz, herkesi kusursuz biçimde başkente kadar eskort etmek.]