No Game No Life - C3Bölüm 04-3
Çevirmen: Sumire & Redaktör: Fri
Para Sora’nın elinden çıktıktan sonra fırlatılış sesi duyuldu.
Altın Miko’nun gözbebekleri ve saçları —— aniden kızıla boyandı.
“——Ne…?!”
Muhtemelen oradaki kimse Miko’nun bedeninin aslında [Kan yıkımı] olduğunu bilmiyordu.
——hayır, [tuhaf bir şeyler oluyor] der gibi görünen Sora ve Shiro dışında herkes haykırıyordu.
(Tamam, size göstereceğim, ölüm kalım mücadelemin nasıl gözüktüğünü.)
Kanların uçuştuğu manzarada, Miko’nun dünyası yavaşladı.
Vücudundaki sinirler şişti, beş, altı duyusu kendini aştı, büyüyü algılayabilirdi.
——Flugel’den yayılan bir büyü tepkisi vardı. Ama bu karmaşık bir büyüden yayılan titreşim değildi. Yalnızca Flugel o anda ana partikülleri çıkardı.
Bu da demekti ki kimse büyü kullanmıyordu —— kimse hile yapmıyordu.
(Ama, bir hile olmalıydı, değil mi?)
Miko gülümsedi, beyni yeniden dünyanın patlamasına yol açıyordu.
——bunu gümleme sesleri takip ediyordu.
[Kan yıkımı]nın sebep olduğu artmış farkındalık kendini hasara uğratabilirdi.
Beş duyunun fiziksel sınırlarını zorla kırmak —— 500 metre çapındaki her hareketi yakalamak.
Adeta bir —— [Büyüleme] gibiydi.
500 metre yarıçapındaki alan, he şeyin var olduğu Miko’nun dünyası oldu; bir yapraktan kum taneciğine kadar her şey yakalanabiliyordu. Beyninde her şeye hakim olabilmesi, geldiği aşama buydu.
(Bölgede büyü tepkisi yoktu —— para içinse… Büyü tepkisi yoktu?)
Miko’nun kalbinde şüphe boy göstermeye başladı.
——Miko’nun beş duyusu rüzgarın akışını, rüzgarda uçuşan tozları yorumlayabilirdi, partikülleri bile okuyabilirdi.
Paranın dönüşünde hiçbir büyü izine rastlanmadı.
Ama Miko [Paranın başarılı bir şekilde fırlatıldığını] biliyordu ve hesaplamaya başladı.
Para Miko’nun okuduğu gibi dönerse, o zaman ——
142 ve ¾ dönüş, yere ulaştığında 4 kez seker, 5.2 saniye döndükten sonra —— [Yazı]da durur.
Para atışının sonucuna kolayca karar verildi, sonuç oldukça inanılmazdı,
(…Hareketlerimi ve beş duyumu hor görüyor… Bu da imkansız.)
İzuna ile olan yarışmadan sonra Miko, bu adamın, Werebeastlerin beş duyusunu yanlış yargılayacağını düşünmüyordu.
Ancak, herhangi biri girişimi olmadığından para [Yazı]da duracaktı.
Miko [Yazı] diye cevap verirse ve yazı değilse, bu kesinlikle Miko’nun peşini bırakmaya niyeti olmadığı bir hile olurdu.
Ancak —— Sora’nın kalp atışları, Shiro’nun kalp atışları, Jibril’in ana partikül tepkisi bile, ve ——
İzuna’nın kalp atışları bile —— Sora’nın kazanacağına inanıyorlardı, neler oluyordu?
Para yere çarpmadan önce, yazı mıydı, tura mı?
——beklemek zorunda bile değildi.
“…Yazı.”
Sınırları aşmanın kullanımı ve [Kan Yıkımı]nın ortadan kaldırılması neredeyse aynı zamandaydı.
O İzuna’dan farklıydı. Sanal alem yerine gerçekte [Kan Yıkımı]nı kullanmıştı. Kelimenin tam anlamıyla, [Kötü kanı kırmış]tı ———— Karşılığında bazen ölümü bile getirebilecek bir güç.
Bu yeteneği kullandıktan sonra da kaybedecekse…
(——aptalca değil, tamamen komik olacaktı.)
Para bir kavis çizerek düşmeye başladı.
——Yazı geldiği sürece Miko’nun zaferi olacaktı. Tura gelirse hile olurdu, Sora’nın kaybıyla sonuçlanırdı.
Bunun devamında onun nasıl hile yaptığı kanıtlanırdı. Sora’nın kazanma şansı sıfırdı.
[Kan Yıkımı] yüzünden görüşü bulanıklaşmıştı ama geçmesi için hile yapmasına izin veremezdi.
Para dönmeye başladı.
——Kayağan taşa inerek çarpıp sekmeliydi ——
——sekmedi.
Para iki taş arasında sıkıştı —— dik durdu.
…
——————…Ne?
“Oooo, bu beraberlik demek mi?! Ne kadar da beklenmedik bir sonuç, ha!!”
Sora ilan etti. İno dışında, Steph ve Miko, diğer herkes ——
Başı öne eğik olan İzuna dahil, gülmeye başladılar.
“Ne sıkıntı ama, para böyle durursa, ya iki taraf da kazanmış, ya iki taraf da kaybetmiş olur, değil mi?”
Rol yaparmışçasına Sora elini yanağına yerleştirip düşünmeye başladı. Sonra şöyle konuştu:
“İki taraf da kazanırsa —— Bu iki tarafın da isteklerinin yerine getirilmesini gerektirir. Yani, Elkia’nın bayrağı dalgalansa da Werebeastlerin hakları garanti edilir, bağımsızlık korunur ve ortak kaynak akışı olur… Bu böyle işler, dimi?”
“Elkia ve Doğu Birliği [Birleşik Devlet] olurdu, değil mi?”
Gülümseyerek ittifak teklif eden Sora’nın içi rahatken Miko’nun dili tutulmuştu.
——Başından beri, Miko anladı.
Sora kayağan taşının hareket edebildiğini biliyordu, o yüzden kasten orada durmuştu.
Sonra, para düşmek üzereyken, kayağan taşı ——
Hafifçe tekmelenmişti, [Bir boşluk oluşturulmuş], para iki taş arasında sıkışmaya zorlanmıştı.
Açıktı —— herkes için ———— bu bir [Hile]ydi.
[On Kural]a razı olduğunda, hile ortaya çıkarsa kaybetmekle sonuçlanırdı.
Miko bunu söylediği sürece kazanabilirdi.
Ama kendine sorduğu soru, bunu dile getirmesine engel oldu ——
“Se-Sen… bu şart… benim isteğimden daha iyi değil mi!”
…Kesinlikle, [iki taraf da kazanır] demişti Sora.
Sora’nın istekleri azalırken Miko istediklerinden daha çok yarar elde edebilirdi.
Neresinden bakarsan bak, bu tür bir hile, Miko için —— Doğu Birliği için çok daha yararlı olandı.
——Bu sebeple, Miko hileyi gösteremedi.
Sora’nın asıl isteğini görmesi gerekiyordu —— Ama Sora mutlu mutlu konuştu:
“Ahh~ Doğu Birliği’nin lideri olarak, hem zeki, hem güzel bir kız, ama insanları dinlemiyorsun, bu ne şimdi? Gerizekalı bir kızın malını mülkünü ele geçirip tanrı olmak mı istiyorsun?!”
——insanları dinlememek?
Bir şey mi kaçırmıştı ki?
Miko gözlerini belertti, şimdiye kadarki etkileşimde olan gelişmeleri gözden geçirdi. Sonra aniden fark etti.
[Kemonomimilerin anavatanı mı?! Ve İzuna kadar tatlı bir sürü kemonomimiler, artı liderleri güzel sarışın bir Miko, bu kesinlikle hile yapan bir ırk!!]
——[Bu sebeple] ——
“…Başından beri…?”
“Hı? Ne diyorsun? İki taraf da kazansın mı istiyorsun? Yoksa iki taraf da kayıp mı etsin? Hangisi iyi?”
Miko donakalmıştı, ama Sora vücudunu sallayıp dururken hâlâ gülümsüyordu.
(…Gerçekten, başından sonuna dek, onun avucunda oynuyormuşum… Öyle olmalı.)
Kalbinden geçen homurtularla —— Miko başka seçeneğinin olmadığını biliyordu.
[Neden] sorusuna muhtemelen kimse cevap veremezdi. Miko buruk bir gülümseme bırakırken bunları düşündü.
(Bu tür bir şey… Söylemene bile gerek var mı ki…)
Bu insanlar —— kazanmak isteseler… Miko hiçbir şekilde kazanamadığını hissetti.
“…Gözlerim kanadı… İki taraf da kazansın öyleyse.”
Gülümseyrek söyledi. [Kan yıkımı]nı kullanmanın verdiği tükenmişlik onu yakındaki kayaya oturmaya zorladı.
“Fufu, hahaha, gerçekten, bu cidden ilginç! Siz çocuklar! Hahahaha!” Miko elini beline koydu, gülüşünü destekledi.
Ne aptal oyundu.
O kadar çok aptalca tuzak, o kadar çok hor görme hilesi.
Bu insanlar Doğu Birliği’yle, Werebeastlerle —— ve hatta benimle oynadı!
Miko bu görünürde ilginç yöntem karşısında yalnızca gülebildi.
[Bu adama güvenebilir miyim?] Bu düşüncenin neden olduğu suret iz bırakmadan kayboldu.
Sora’nın başından beri motivasyonu buydu, bu gerçek amacıydı —— açıktı.
Bu ——
(Bu adam Werebeast ırkının parçasını hiç istememişti bile.)
Bunu gösteren… Yalnızca bir şey vardı.
Bu adam —— gerçekten tanrıya meydan okuma niyetindeydi.
Bu nedenle, fark etti.
——Irk parçası… alınamayacak bir şey —— Böylece —— gülümsemeyle dolu Sora vücudunu esnetti.
“Im~~! Tamam, Öyleyse [Elkia ittifakı]nı kuracağız, böyle iyi mi?”
Bu kez, Sora Miko’yu bir kez daha şaşırttı, ifadesi hazine sandığı bulmuş gibiydi:
“Elven Gard konusunda, hafızalarla oynanması için kuralları kullandık. O yüzden Elven Gard’ın oyun içeriğine dair elde ettiği bilgi —— tamamen uydurma.”
“Ne————…”
Baş parmağını kaldıran Sora dilini çıkardı. Bu inanılmaz şeyleri söylerken ondakinden daha rahat bir ifade yoktu.
“Yani, meydan okurlarsa, siz avcı hayvanlar olacaksınız —— ve gelmelerine izin vereceksiniz. Ya da biz yardım edebiliriz, yardım istemekten çekinmeyin, kesinlikle bölgelerini kazanacağız!”
——bu kez, Steph ve İno nihayet anladılar.
Kurami ve Fii —— neden başında orada olduklarını.
Doğu Birliği’nin hilelerini izlemeleri, elfler için çalışıyorlarmış gibi bir illüzyon oluşturdu ve sonra —— onların zayıflıklarına saldırdılar.
(——oyun bu derece —— hesaplanmıştı?)
Steph’in aklından ışık hızında geçen —— evet…
Sora bu kelimeleri buraya gelmeden önce söylemişti —— [Oyun henüz bitmedi].
“Ah, bir de Avant Heim var. Yalnızca buraya gelmelerini istemek için Jibril’in nüfuz gücünü kullandık, onların hiç art niyeti yok. Ancak, Avant Heim’ın Elkia’ya katılma zamanı yaklaştıkça onları görmezden gelebilirsiniz… tamam ——“
İnanılmaz şeyler serisini bir bir söylerken Sora şoklar içindeki kalabalığı görmezden geldi.
Sonra derin bir nefes alıp konuştu.
“——Tamam ——! Bitti mi? Burada bitirelim, olur mu?”
Sora endişe içinde konuşurken Steph cevapladı:
“N-Ne, neden rahatsızlanmış gibi bakıyorsun?”
Bu cümle bombayı ateşledi.
“Ha?! Açık değil mi? Şu yapmak zorunda olduğum baş belası şey yüzünden!”
Sora gerçek düşüncelerini ortaya çıkardı.
“Bunu kemonomimilere dokunabilmek için yaptım, artık sınırıma ulaştım! Miko-san!”
“Hı? Hımm? Ne?”
“Sana dokunmama izin vererek başla!”
“…Sana dokuna——“
Sora ve Shiro, Miko’ya bakarken ışık saçan gözlerini kullandılar.
Ama Miko cevap olarak güzel bir gülümseme takındı.
“Razı olduğum ve zarar gelmediği sürece, buyurun —— sıçrarım.”
“N—— ne——?!”
“Daha önce bilseydiniz, [dokunma hakkı] şartını da yazı turaya eklerdiniz… Şimdilik, bana dokunmak istiyorsanız, benimle bir kez daha dövüşmelisiniz!”
Miko kayanın üstünde bacak bacak üstüne atmış otururken Sora’nın endişeyle sormasına yol açacak şekilde gülümsedi:
“——guuu~ uff~! Jibril, şimdi saat kaç?”
“Imm —— uff~ Akşam 8 civarı.”
…Olamaz, Miko’ya bir oyun için daha meydan okuyacak zaman olmayacak.
“Kahretsin, elden bir şey gelmez! Sokaktaki kemonomimilerle yapmamız lazım. Shiro!”
“…Altın… Tilki… okşa!”
Shiro elini uzattı, Miko’yu bırakamadı. Sora onu çekmek zorunda kaldı.
“Rahatla, Shiro, pes etmeyeceğiz! Kesinlikle birleşik devlet meseleleri için geri geleceğiz —— hayır, önemli şeylere karar vermek için! Miko-san —— O boynunu, kulaklarını ve kuyruğunu biz gelmeden önce temiz tutsan iyi edersin!!”
Sora, Miko’yu işaret ederek bağırdı. Shiro, Sora’nın sözlerine katıldı.
Shiro’nun gözlerini, Sora’nın parmağını takiben parladı.
“…Hazırlan… Kesinlikle… Sana dokunacağım…!”
Ondan sonra, Sora Shiro’yu alıp arkasında birkaç kelime bırakarak gidiverdi:
“Ah, Steph, kendimizi tatmin edip dönmeden önce, devlet meselelerini sana bırakıyoruz!”
“Hı?”
Sora aceleyle haykırıp aniden gidiverdi. Jibril onu takip etmekte tereddüt etmedi, Steph’se Sora’yı panik içinde izledi.
“Hı, yalan söylüyorsun, değil mi? Bu şaka, değil mi?! Kendi ülke meselelerimizden zaten yoruldum ve şimdi başka bir birleşik devlet meselesi mi? Cidden hepsini bana mı yıkacaksın?! Hey!!” Sonra — fırtına gibi, sessizlik bahçeyi kuşattı.
İzuna, Sora ve Shiro’nun git gide gözden kaybolan silüetlerine bakmayı sürdürdü.
Sessizliğin bahçeyi bürümesi ve tekrar sakinleşen Miko’yla, bir çalma sesi duyuldu.
“…Hatsuse İno, Hatsuse İzuna.” “E-Evet!”
“Ne var-desu!”
“İzuna, ben sana ne dedim!”
“Şartları iki taraf da kabul ettiğinden —— Sizin haklarınız da serbest kaldı.”
——evet, Werebeastlerin haklarının garantisi.
Sora isteği kabul ettiğinden, artık ikisi Elkia’ya ait değidi ama ——
“——Werebeastlerin tek temsilcisi olarak, [Miko] olarak size onları takip etmenizi emrediyorum.”
“Anlaşıldı-desu!”
Miko sözlerini tamamlayınca İzuna, Sora’yı takip etmek için en yüksek hızını kullandı.
Diğer taraftan… İno içinden, ya onlar casussa diye geçirdi.
“Gidip o ilginç insanlardan öğren, [Zayıfların yöntemi]ni öğren ve sonra…”
Miko kalbinin derinlerinden kopan bir gülümsemeyle konuştu:
“O kardeşlerin düşmanımız olmasına asla izin verme.”
——Sora’nın ilan ettiği üzere, [Birleşik Devlet]i ayarlamak için birkaç gün sonra geri geleceklerdi.
Şüphesiz, ittifak haklarını elde etmek için oynanacak oyuna meydan okumak için o zamanı kullanacaklardı.
Ve şüphesiz —— kaybedecekti. Bu tür düşünceler Miko’nun acı acı gülümsemesine yol açtı.
“İlk kez rakiplerime teşekkür ediyorum. Belki de onlar gerçekten de——“
Yüzündeki ifade, hayatında hiç bu kadar mutlu olmadığını gösteriyordu.
Kalbi neşe içinde atarken Soraların silüetlerine bakıp umutla parlayan gözleriyle konuştu:
“——Tanrıyı yen.”