No Game No Life - C4Bölüm 03-6
Çevirmen: Uchuujin Düzenleyen: ggurcan
“Yani- Sahip olduğunuz her şeyi bahse koyduktan sonra [Kurallar üzerine Yemin edin] ve elinizi buz bloğunun üzerine koyun lütfen… Bundan sonra platformun altındaki Dhampirler ve ben bir büyü yapacağız ve hepinizi majestelerinin rüyasına göndereceğiz… [Aşk büyüsü (Hile)] yi yapmak için seni izleyeceğim…”
Plum açıklarken büyüy planlamaya başladı:
“Bu bir rüya olduğu için çervenizdeki her şey ayarlanabilir… Yani- sora-dono karar verdiniz değil mi? Sora-dono’nun hayal gücüne göre ayarlayacağım ve Majestelerinin rüyasını inşa edeceğim… Durum ne olursa olsun- Zafer kazanacağız.”
Sora, Plum’ın cümlesini sürdürmesine yardım ett.
“Birisi kraliçeyi kendine aşık edip uyandırdığında bu [Zafer] olacak ama eğer terkederseniz [Kayıp] olarak nitelendirelecek- kaybeden oyunu terkedip bahse ettiği [her şeyini] verecek-Bu yüzden kurallar üzerine yemin etmeliyiz değil mi?”
“E-evet…A-ama…”
Sora onu yarıda kesti:
“Anladım Plum’ın Aşk büyüsü (Hile) ye sahibiz ve kaybetsek bile herşeyi Amira’dan geri alabiliriz- Söylemeyi planladığın şey bu muydu? Sakin ol.”
Sora korkusuzca gülümsedi.
Sora devam ederken, Steph bu gülümsemeyle ilgili yanlış bir şeyler olduğunu hissetti.
“Mevcut kadro ve sağlanan koşullarla kaybetme ihtimalimiz sıfır bu yüzden acele edinve oyuna başlayın.”
“P-Pekala- o zaman Sora-dono rüya dünyasının nasıl olacağını hayal edin lütfen ve sonra-”
Bu sözleri duyunca Sora hayal etmeye başladı.
Buluşma oyunlarından bahsediyordak normal bir oyun yapamazdık.
“Lütfen kurallar adına yemin edin!”
“[Aschente]!”
Sora, Shiro, Steph, Jibril, Ino, Izuna ve Plum.
Hepsi bir ağızdan söyleyince, etraf beyazlaştı.
◇◇◇
◆◆◆
◇◇◇
-Bundan sonra anında beyazdan maviye döndü.
Sanki bir rüyadan uyanıyormuş gibi yavaş yavaş bilinçlerini geri kazandılar.
Uyuşuk bedenlerinde kan akışı normale döndü, duyuları onlara geri dönmeye başladı ve-
“Aaaahhhpffffttttt!?”
-Boğuluyorlardı.
Denizin ortasında Sora ve Shiro, Izuna, Ino ve hatta Miko dalgalar tarafından sürükleniyordu.
Sadece gelgitlerin yakıcı kokusunu koklayabiliyorlardı ve acı burun deliklerinin en derin kısımlarına kadar saldırdı.
Sakin düşünceler uzaklaştıkça- bilinçaltlarında bir video oyanamaya başladı.
“-Her sonun bir başlangıcı var.”
Aşırı gösterişli özel efektler vardı ve çöken yıldızların sesleri gibi ses efektleri vardı.
Bir senaryo okuyormuş gibi gelen bir anlatıcı sakin bir şekilde devam etti.
“Buluşmalar ve ayrılıklar vardı-”
“AÇILIŞ YAZILARINI OYNAYACAK ZAMAN DEĞİL, DEĞİL Mİ!?”
Sora başını su seviyesinin üstüne çıkarmaya çalıştı ve öfkeyle kükredi.
“[Toki 〇 Memorial] hangi lanet versiyonu ana kahramanın boğulması ile başlar? Kalbim şu anda çarpmıyor!”
Hayır, kalpleri şiddetli bir şekilde atıyordu.
Ama Sora hayatı tehlikede olduğu için [Kalp Atışı] kelimesini kullanmak istemiyordu.
“Ah, üzgünüm… Sora-dono ve majestelerinin rüyası nasıl olması gerektiğini karıştırdım, sahneyi oluşturmak zaman alıyor… Lütfen biraz daha bekleyin.”
Düzgünce düşününce bu kaçınılmazdı.
Bu imparatoriçenin rüyası olduğu için bu dünyanın Soranın dünyasındaki gibi bir [Okul Bahçesi Sahnesi] olamazdı.
Elbette Sora’nın hayal gücünnü imparatoriçenin hayal dünyasıyla birleşmesi gerekiyordu ve-
“…Nii… İyi bir yaşam… Sürdüm…”
“Plum~! Kardeşim çoktan pes etti, bu yüzden acele et~~!”
Shiro yüzünde mutlu bir ifade ile gözleri kapatırken, Sora ona sarıldı ve yüksek sesle bağırdı.
“-Ah, ah büyü tamamlandı, Şimdi ayar yapacağım!”
-Bir anda.
Okyanusta boğulduğumuz orjinal [Ayar (Sahne)] bertaraf edildi ve sanki bir kitabın sayfaları arasında geçiyormuş gibi değişti.
[Sahne] okyanusun kendisinden deniz tabanına taşındı ve nefes almak gibi gereksiz [Ayarlar] kaldırıldı.
Teker teker poker kartlarını çevirmek gibi oyunun sorunsuz ilerlemesini sağlamak için çeşitli değişiklikler yapıldı ve rüya dünyasının [mantıksız] ayarları onaylandı.
“-Ustam, iyi misiniz?”
Jibril’in yüksek sesli çığlıklarını duyan Sora’nın duyuları geri geldi- Sert bir zemin üzerinde olduğunu fark etmemişti.
“…B-bu…Korkutucuydu…”
Açık mavi okyanusta Sora [Tek Bir Nefes] aldı ve [Alnındaki Teri] sildi.
Shiro neredeyse boğulduğu için korkudan titredi ve Sora memnuniyetsiz şekilde şikâyet ederken ona sarıldı.
“Oyun daha başlamadı ve biz ölümle karşı karşıya kaldık bile, lütfen bu garip arazi ayarlarını burada kullanmasak olmaz mı?”
“…Hala…okyanustan nefret ediyorum…”
“Ustalarıma zarar veren [Deniz]… Tamamen ortadan kaldırılması gerekiyormuş gibi görünüyor.”
“Sadece yüzmeyi öğrenseniz olmaz mı…”
Bu konudaki tek rahat kişi Steph gözleri yarı açık şekilde konuştu.
Ama Miko ve onun yanındakiler-Tüm Werebeastler hayal kırıklığı içerisinde- Jibril’in sözlerini onayladılar.
Gençler Bu bölüm fazla uzun olduğundan biraz fazla bölmek zorunda kaldım yanlış hatırlamıyorsam 14 sayfa olması lazım sıradaki attığım bölümde bu kısım tamamlanacaktır 😀