No Game No Life - C5Bölüm 05-1

Çevirmen: sBa  Düzenleyen: gehopp 

Kapanış : Asla Bitmez 

“…Hey Steph, aşk nedir?”  

“Gene mi o konu? Hâlâ bitmedi mi-”  

“Bir kız bebek doğurmuşa benziyorum.”  

“…Huh?” 

…Steph kendine sakin olmasını söyledi.   

Ulusal meselelerle kendini meşgul etmeye devam ettiği yer Steph’in ofisinin içindeydi. Sora, Shiro ve Jibril aniden belirdi.  

Ondan sonra Sora hemen o cümle ile başladı.  

“…Mm, anladım.”  

Sakinleştikten sonra bile, hâlâ hiçbir şey anlamıyordu.  

“…Senin akli dengen yerinde mi?”  

– O noktada Jibril açıklamaya başladı.  

“Seirenler oldukça bereketli bir ırk – özellikle İmparatoriçe, o muhtemelen Efendim bir tutam saçından çocuğa sahip olabilir, yani İmparatoriçe tekrardan uykuya dalmadığı sürece muhtemelen neden onların huzurlu bir ırk olduğunu söyleyebilirsin.”  

Ama Steph yüz gösteren baş ağrısıyla savaşarak sordu: 

“B-Burada önemli olan o değil… Huh? Bir kız mı?”  

“Ben söyledim kız olduğunu ama Seiren olduğundan ötürü, sudan çıkamaz değil mi? Yani sadece onu ziyarete gidebilirim, bu yüzden kafam karışık. Onu ziyarete gitmeli miyim yoksa gitmemeli miyim- Acaba bu ailevi sevgi olabilir mi?” 

– Steph bir mucizeye tanıklık ediyordu.  

– Bakir olan ailevi sevgi belirtileri gösteriyordu sanki.  

“…Gitmenin …bir anlamı yok…”  

“Hayır ama o benim kızım!?”  

“Kesin olarak, İmparatoriçe son derece küçük bir miktarda Efendi’nin saçından ruhunu elde etti ve ondan İmparatoriçe (Leila’nın) bir klonunu yaptı… Yani kısaca işte Seirenler nasıl 「Çoğalırlar」 ‘ın özeti.”  

Bu kaosun ortasında Izuna belirdi.  

– Ağzında kocaman bir balık vardı – hayır, genç bir kadın Seiren.  

“…S-Sora, burda küçük bir Seiren var, des.”  

Küçük Seiren’in ağzından ilk çıkan kelime şuydu:  

“—-Ba…ba…?”  

– Sora bir elektrik şokunun delip geçtiğini hissetti.  

“Aaaaahhh, benim kızım, evet, Ben senin babanım- uggghhh!”  

Sora onu kucaklamaya yeltendiği anda Shiro onu yumrukladı.  

“Komik, Seirenler sudan dışara çıkamıyor olmalıydılar.”  

“O çocuk Plum’ın da gelmesini istedi, des.”  

“Ah… Dhampirler’in bir büyüsü mü bu da… Ama eğer onu hızlıca suya koymazsak ölecek!”  

“Steph! Hemen bir kova getir! Ah avluda bir havuz var, değil mi! İşe yarar mı!?”  

“Herhangi bir şey! Lütfen hemen dışarda hazırlar mısınız? Ya da gerçekten bir şeyler yapın!!”  

Bu kaotik ofise bakıp Jibril tek başına düşünmeye başladı.  

Imanity ordaydı, Flügel, Werebeastler, ve – hatta Seirenler ve Dhampirler. 

– Uyuşmazlık yapmıyorlardı.  

Azrael – ve hatta Avant Heim neredeyse değişmek üzereydiler.  

Dünya’daki her şey yavaşça ama kesin olarak imkânsız bir şeyin değişimine uğruyordu. 「On Kural」’ın yaratılmasından sonra – hayır, hatta ondan önce bile imkânsız olan bir şeye. 

Ve bu onun yeni iki efendisi etrafında oluyordu. 

“Efendilerinin İncil’inin efsane olmasının günü geliyordu… Fazla uzakta da gözükmüyordu.”  

Jibril onaylar şekilde kafasını salladı ve günlüğüne ekledi – onun Sora ve Shiro’yu gözlemleyen günlüğüne tek bir cümle ile.  

–~~ Sene ~~ At ~~ Gün – Efendim bakir olarak çocuk sahibi oldu. –