Tensei Shitara Slime Datta Ken - Bölüm 119
Çevirmen: Lexan & Düzenleyen: ggurcan
Gobuta geri döndü.
Milim onun bozulmuş halini yargıladı ve onun bazı duyularını çalmış gibi gözüktü.
O daha da mı güçlendi? Bilmiyorum. Fakat sanırım bu acı verici gözüküyor.
[He he he, ben… Bitirdim… Temizledim!]
Gobuta bunu büyük bir kafa sallamayla tekrar edip durdu.
[Evet, iyi iş! Cehennem zorluğunda temizleyebileceğini düşünmüyordum!]
Milim onu övdü.
Eğer Milim onu övmüş ise gerçekten bir şeyi başarmış olmalı.
Ona daha sonra bunun hakkına sorduğumda, onun eğitim disiplini değişmez savaşmış.
Sürekli kendisine eş ya da daha üst iblislerle savaşmakmış.
[Milimin dediği gibi,
[Çoktan gücünün doruğuna ulaştın ve artık daha fazla büyüsel enerji ortaya çıkartamazsın.
Fakat bu, Ranga ile birleştiğinde değişiyor.
Yani, kalan tek sorun bu gücü kontrol edebilmen.
Ranganın güç çıkışını arttırmasına izin ver, sen de bunun için duygularını parlatmaya odaklan.]
O zamandan beri sürekli savaş duyularımı geliştirmeye çalışıyorum.]
Gülücükle söyledi.
Ekstra yeteneği [Bilge adam] ile onun işlem yapma hızı arttı.
Gerçekten de bir şeye benzemeye başladı.
Şimdi Milim’in oynamaya gelmesini düşününce sanırım hazırladığım eşyayı çıkartmanın zamanı geldi.
Veldora, Ramiris, ve Milim: üçü de elimin içindeki eşyaya büyük bir ilgiyle bakıyorlardı.
Veldora’nın odasındayız.
Zindanın en alt katında
[Herkes etrafımda toplansın burada özel bir eşya var.
Bu dünyanın daha önce hiç görmediği bir buluş. Âdeta zamanın ötesine geçmek için başka bir yolum var!]
Diye dedim ve eşyayı aralarında dağıttım.
Sairon’un İmparatoriçesi ve Dük Elalude’un sayesinde, Homunculus merkezli bir şey geliştirdim.
Bu, yapay bedenlerle uğraşırken bulduğum pek şık bir şey.
[Bu da ne?]
[Hiç bunun gibi bir şey görmemiştim? Bu bir yemek mi?]
[Hmph, sanki ruh için bir kap gibi…]
Hepsi çeşitli düşünceler seslendirdiler.
Veldora’nın hipotezi gerçekten yakındı. Bu gerçekten de kendi revize ettiğim tek tabanlı Homunculus projesinin yalancı-kabıydı.
Fakat Ramiris… Yemek? Cidden mi?
Bütün bu ilanımı gerçekten yemek için yaptığımı düşünmüyorsun, değil mi?
Ah, her neyse
[Veldora kısaca haklı. Bu ruh için bir kap.
Bir ruh hazırlamak oldukça zor, Bundan dolayı canavarların sahte ruhlarını yapmaya çalıştım.
Sizden bunu tutmanızı ve sevdiğiniz şekli düşünmenizi istiyorum.
İsterseniz gerçekte var olan bir canavarı hayal edebilirsiniz.]
[Bir goblin ya da bir ork, mesela?
Ya da boynuzlu tavşan, ya da insan yiyen bir ayı?]
[Hmm? Her şey olur. Fakat seveceğin şeyi seç.
Daha sonra geri dönme yok, anladınız mı?]
Kafalarında ki soruları tatmin olmuştu, hepsi sıkıca ellerinde ki objeyi tutuyorlardı.
Ve büyü güçleri objenin etrafında girdap gibi dönerek kıvrıldı, canavarın doğumunu sağlayarak oluştu.
Efendinin istediği şekilde bir formda
İlki, benim:
Bir ışık gözüktü, bir hayalet doğdu.
Bütün fiziksel saldırıları iptal eden, saf büyüden oluşan bir beden
Statüleri atladım, fakat onun özel yetenekleri <Kimyasal Büyü> ve <Fiziksel İptal>
Şey, böyle bir hayalet doğal olarak fiziksel saldırıları yok sayardı.
Sırada ki, Veldora’nın:
İsteğinin üzerine, kemikler ayağa kalktı.
Bir iskelet. Büyü kullanamaz, fakat belki sonra öğrenebilir. Özel yetenek olarak <Savaş Ruhu> öğrenildi.
Fakat henüz kullanamıyordu.
Sırada ki, Milim.
Tombul ve yumuşak bir beden formu Uzuvsuz Parlak kırmızı bir… Slime…
Hey…
[Hey, neden slime? Benimle eğleniyor musun?]
[Hayır, ben demek istedim ki, sen dedin ki… Gerçekten sevdiğiniz bir canavarı seçin. Bu bir sorun mu?]
Direk bana! Kahretsin…
Şey, en azından slime ile mutlu.
Fakat neden kırmızı?
Sonunda, Ramiris.
Bir şövalye? Hayır, zırh?
O yaşayan bir zırh yaptı. Tamamen bir levha set
Ve onun canavarı aramızdaki canavarların en büyüğüydü.
Eminim ki kendi boyuyla ilgili bir kompleksi olduğundan özellikle büyük yapmıştır.
Zırhın içinde hiçbir şey yoktu.
Şey, sanırım bu ona uyuyor.
Herkes merak içinde yarattıkları canavarlara bakıyordu.
Fakat eğlence henüz yeni başlamıştı.
[Dostlar, lütfen dinleyin.
Eğlencemiz daha yeni başlıyor. Lütfen bir yere oturun ve kendinizi rahatlatın.
Sonra, canavarınıza hitap ederek, mülkleştirme ilahisini okuyun.
Sözlerime kafa sallayarak cevap verdiler, dinlenecek yerleri buldular.
Burası Veldora’nın odasıydı, fakat bir grup sandalye ve minderi vardı yani konforlu bir köşe bulmak zor değildi.
Ve biz mülkleştirme ilahisini okuduk.
Bilincim kayboldu ve hızlıca geri döndü.
Benim [Büyü Algısı] yeteneğimin dünya algımla beraber azaldığını hissettim.
Sahte-algılarımın olmasından dolayı, bu his ilk reankarne olmamadan dünyalar kadar daha iyi.
Fakat diğerleri herhalde hiç böyle bir tecrübe yaşamamış olmalılar, yani onlar için zor olmuş olmalı.
Odayı incelediğimde bir iskeletin hareket ettiğini ve bir slime’ın öncekine nazaran daha hızlı hareket ettiğin gördüm.
Ve bütün vücut zırhı gıcırdayıp duruyordu.
Bir kere vücutlarını kullanmaya alıştıklarında,
[Bu muhteşem!]
Diye söylediler.
Evet, bu düşündüğümden daha iyi işliyor.
Aynı benim bedenim gibi. Fakat yeteneklerim düştü yani hareket etmesi zor.
Fakat yeteneklerini tanıdıktan sonra onun için asıl hareketleri tahmin etmek daha kolay olacak. Ben çoktan
İstediğim gibi hareket edebiliyorum.
[Evet, başarılı.
Şimdi öyleyse, bu bedenlerle tam olarak ne yapmamız gerektiğini anladınız değil mi?]
[Ku ku ku Ne kadar da aptalca bir soru. Çoktan biliyorum. Bu bir oyun!]
[Ne? Gerçekten, Veldora?!]
[Efendim! Bu durumda, bu formda düşmanları yenmem gerek değil mi?
Ve bu vücut büyüyecek…?]
Veldora’dan da beklendiği gibi.
Yapmak istediğim şeyi hemen anladı.
Doğru, bu sahte-VRMMO.
Err, MMO’dan ziyade, bu daha çok MO? Şey, bu gerçekten de önemli değil.
Daha önemlisi inşa ettiğimiz bu labirentte eğlenmek.
[Fufufu, anlayacağınızı biliyordum, Veldora. Planımı öngördün. Ramiris, düşmanları yenmeyeceğiz. Bu labirenti
Fetih edeceğiz. Ve bu vücutların seviyesini arttıracağız. Ah, ve elbette ki yolumuza çıkan maceracıları öldüreceğiz.]
[Ooh, Anladım!!]
Evet, şimdi tünelin sonundaki ışığı görebiliyorum. Eğlence için olan belli belirsiz bir ışık.
Canlanma için Ramiris’in bileziklerini taktırdık-ve tek bir kullanıştan sonra kırılmayacak.
Ve şimdi,
[Şimdi öyleyse, ekipmana ihtiyacımız var.
Eğer etrafta gezebilirseniz, hadi Kurobee’ye ekipmanlar almak için gidelim.]
[Ah, anlıyorum! Hiç derim yok ve tamamen kemiğim!]
[Fufu, ne aptal akaben yüksek hızlı süper bir slimemım! Hiçbir ekipmana ihtiyacım yok!]
[Hey, dinle. Bir zırh parçası olarak… Başka neye ihtiyacım var?]
[Kim bilir? Bir şey ortaya çıkarır? Şey, hadi gidelim!
Milim, eğer bir şeye ihtiyacın yoksa lütfen benim için evi gözetle.]
[A-aptal olma! Benim bile güzel bir şey almaya ihtiyacım var!]
Ne kadar da bencil bir çocuk
Elbette ki, ben de bazı ekipmanlar istiyordum. Hadi vücutlarımıza geri dönelim ve gidip ekipmanlar alalım.
[Vücudunuza geri dönmek için sadece “Sahiplik Sonu “diye istememiz yeterli. Geri döneceksin.]
Vücuduma geri döndükten sonra dedim ve taşları bir çantada topladım. Bu arada, Veldora ve Ramiris geri döndü,
Fakat Milim o formda kucağıma atladı.
Ve
[Ben böyle gidiyorum!]
Diye cevapladı.
Görünüşe göre o gerçekten de eğleniyor. Çok çocukça, şey o bir çocuk.
Çocuklar çocuk olur, değil mi?
Ve yola çıktık.
Kurobee’nin demircisine doğru yola koyulduktan sonra sipariş üzerine yapılacak ekipmanları istedik.
Ben Ölüm Tırpanı ve Cehennem Giysisi aldım.
Hayalet olmama rağmen, onları takabiliyorum çünkü büyüsel ekipmanlar.
Veldora Ölüm Kılıcı, Cehennem Zırhı ve Geçit Kalanı aldı-tamamen korunarak.
Slime Milim sadece bazı çok basit eşyalar alabildi.
Ölüm seçimi ve Kıpkırmızı Elbiseler.
[Eğer giymezsen efekt alamazsın, değil mi?]
Yüzünde bir gülüşle düşündü.
Hey, mutlu olduğu sürece!
Ve Ramiris.
Onun için hazırlanmış ağır bir tam plaka vardı.
Ramiris şüpheciydi ve onun yaşayan zırhı plakayı taktığı zaman.
Zırhı onu absorbe etti.
Daha sonra parçalar şeklinde düştü.
Rüzgârla birlikte dağınıktı.
Ve bir araya geldi, Yaşayan Zırhtan, Yaşayan Özel Üretilmiş Zırha dönüştü.
Bir evrim değil, fakat kesin bir değişim.
[Vay! Şimdi hareket etmek daha kolay!]
Ramiris’in de dediği gibi, onun zırhı şimdi sanki biri onu yağlamış gibi hareket ediyordu-gerçekten pürüzsüz hareketleriyle.
Görünüşe göre zırh onun hareketliliğinde bir etki yapmıştı. Bunun olmasını hiç beklemezdim.
Mutlu Ramiris bir silah almaya gitti.
[Fufun! Bir kalkana ihtiyacım yok!]
Dedi ve en ağır ve en büyük silahı aldı.
Ölüm Baltası. Bu en karşı konulamaz silah, fakat ayrıca kullanımı da zor.
Şey, her şey uyar, sanırım. Normalde o iyi için hiçbir şey diye çağırılır, yani bütün bunlar onun egosunu doldurmuş olmalı.
Onun bu ilginç yönünü görmeliyim.
Böylece, ben fiziksel formumu dökmüş, büyüde uzmanlaşmış.
Sınıfım büyücü. Belki bazı restorasyon büyüsü öğrenebilirim.
Veldora her şeyi yapabilir. Ayrıca biraz büyüde öğrenmeyi planlıyor. Onun sınıfı büyücü şövalye… Gerçi henüz hiç büyü bilmiyor.
Milim yüksek hızlı, bir vuruş bir ölüm tipi bir kız. Şey, kim düşmanını tek bir yumrukta yenmeyi istemez ki?
Plan ise onu üstten birden düşürmek ve düşmanlarımızı tuzağa çekmek
Eğer işe yararsa harika olur, eğer yaramazsa? Şey, öyleyse sadece kaçabilir o hızlı.
Bir anlamda o mükemmel slime.
Onun sınıfı suikastçı. Souei’yi ona öğretmesi için tutabiliriz, fakat zevki asıl işle karıştırmak kötüdür.
Ramiris ise tamamen güçle alakalı aslında baya sağlam ve güvenilir olabilir.
Onun sınıfı vahşi savaşçı. Deli olduğundan değil, fakat onun silah sallamaları tehlikeli.
Bir kere o ve Veldora sınıflarıyla iyice takılmaya, alışmaya başladıklarında, iyi birer tank(savunmacı)olacaklar.
Şimdi öyleyse, bizim parıl, parıl parlayan yeni ekipmanlarımız hazır ve kuşanılmış.
Ekipmanlarımız benzersiz seviyesi. Fakat onu bizim canavarlarımızın giyebilmesi için bir hale getirdiğimizden beri, artık o kadar da üst efektlere
Sahip değil.
Fakat yeni başlayanlar için, yine de, olağanüstü iyi ekipmanlar.
Şey, biri ekipmanları çalmaya çalışsa bile, biz ekipmanları lanetledik yani onların işine yaramayacak.
Böylece, hazırlanmalarımız tamamlandı.
Bizim gibi acıkmayanlar için, hiçbir erzak hazırlığına gerek yok.
Ve bizim ruhlarımız yüksek derecede, zindana doğru yola koyulduk… Ruhumuzu maceracıların kanıyla doldurmak için.
Bu arada, bıraktığım vücudum için, bilincimin bir parçasını bıraktım, yani (her hangi bir durumda)tepki verebileceğim.
Her an etrafta oynayamayacağımız için, vücudum her hangi bir acil durum için Tempest ofisinde.
Yani hiçbir özel durumu kaçırmadım.
Böylece labirente hızlıca geri dönmeyi sağlamakla birlikte, artık ayrılmaya hazırız.
Maceramız daha yeni başlıyor.
Böylece, kendimizi biraz eğlendirdik.
Biraz hatalarımız olmasına rağmen, düzgünce devam etti.
Elbette ki, dünyanın geri kalanı aynı kalmadı.
Eğlenirken bilgi de topladım, ve duymayı hayal bile edemeyeceğim şeyleri duydum.
(Sonuçta)Biz iblis lordları bile tanrı değiliz. Bilmediğimiz şeyleri tahmin edemeyiz.
Mutluluk her zaman ani bir durağa gelir.
Aynı yaz ortasındaki gecenin rüyası gibi, biz uyandık.
Ve bu haberleri duyarak, bu günlerin saf mutluluğu sona geldi.
İblis Başkentinin Kuruluş Bölümünün Sonu