No Game No Life - C5Bölüm 02-2

Çevirmen: Uchuujin Düzenleyen: ggurcan

Avant Heim’in tepesinde karanlık gökyüzünü yuttuğu-

Küplerden zayıf bir parlama yayılıyordu ve ay ışığı etrafa dağılmış küp manzarasını aydınlatıyordu.

Sora ve diğerleri titreyerek uçuyorlardı ve çok komik görünüyorlardı- hayır, sürükleniyorlardı.

“U-um…gerçekten…kazanabilir miyiz…?”

“Lütfen şimdi benimle konuşma, konsantrasyonumu kaybedeceğim!!”

“…Nii… bundan… daha… daha… fazla…”

Tek bir hatada düşüp çakılacaklarmış gibi görünüyorlardı, oldukça tehlikeli bir vaziyetti.

Kanatları olarak onlara bağlanan Plum onların maskaralıklarında dolayı kendi kendine mırıldandı:

“R-Rakip Flügel! Her ne kadar benim gücümü ödünç almış olsanız da um ikinizde daha önce hiç uçmadınız…Flügellerin hızı ile yarışmak imkânsız…”

Sora kanatları kontrol etmekle uğraşsa bile sesi rahat geliyordu.

“Sakin olun, yeşil ışık kırmızı ışık oyununda kesinlikle hızlı kaçabilme avantajımız var—Ama kazanmamız garanti değil.”

“Haklısın… Ama öyle bile olsa…”

Atkı formundaki Plum onlara bakarak iç çekti.

-Flügeller ışınlanma yeteneklerini kullanmasalar bile, varlıkları zaten tüm fizik yasalarına kafa tutuyordu.

Plum daha önceden son hızı ile uçan bir tane görmemiş olmasına rağmen kolaylıkla onların fiziksel yeteneklerini hayal edebiliyordu.

Eğer tüm güçlerini kullanırlarsa—Ses hızından bahsetmeye bile gerek yok, ondan daha hızlı harekete edebileceklerdir.

Yeşil ışık kırmızı ışık hız yarışması olmasa bile, yine de bir kaplumbağanın bir ata karşı kazanması imkânsız olurdu.

-Zafer kazanmak için- Ne kadar aşırı uçuş yeteneklerinin olduğu fark etmiyor mu-?

“…Huh? G-Garip?”

Plum kendi kendine konuşurken aniden bir endişe hissine kapıldı.

O fark edemeden Sora ve Shiro’nun kanat çırparken ki pozisyonu dengelendi.

Hızları yavaş yavaş artmaya başladı ve atkıya- çarpan rüzgarlar güçlenmeye başladı.

“…Um, neden her biriniz tek kanadı kontrol etmeyi istediniz?”

Plum aniden hatırladığı şeyi onlara sordu.

Birbirlerini baktılar ve gülümsediler.

“Tabii ki- Çünkü eğer böyle yapmasaydık zaferimiz garanti olmazdı.”

Aksine, bunu yaptıysalar kesinlikle kazanacaklar, ele ele tutuşarak söylediler.

-Birbirlerinin elini tuttukları sürece.

-Kaybetmeyecekler.