No Game No Life - C5Bölüm 04-6

Çevirmen: sBa  Düzenleyen: Arda

Elkian Federasyonu kapitali içinde, Elkia – gecenin ortasında.

Steph, Imanity’nin son bölgesinin kalesindeki ofislerden birinde gece yarısı yağı kaynatıyora benziyordu.

“…Biliyordum, bu sefer Oceande da bizimle bütünleşecek.”

– Onun iş gücünün artması ile Steph’in göz torbalarında ki artış da yoğunlaştı.

Ondan başka, Avant Heim bile Federasyon’a katılma ilgisi göstermeye başladı, gerçi sadece sözde.

Önündeki evrak dağı gün be gün artmaya başladı ve Steph işlerin kötüleşeceğini hayal edince gözlerini çabucak korku içinde kaçırdı – ama sonra düşündü ki:

“… Bu aşamada, sonunda soylular çenelerini kapatacaktır.”

– Yadsınamaz gerçekle yüzleşince, Steph evraklara tekrar baktı ve iç çekti.

Her gün şu soylular kendi menfaatleri için gelip meydan okuyan – şimdi tamamen kayboldular.

Şimdi Sora’nın Oceande’nın devasa sınırları ve kaynakların fethinden elde ettiği evraklar şimdiden bu kadar fazlaydı – Steph’i uykusundan edecek kadar – ve Elkia’nın federasyonu Doğu Federasyonu ile birlikte… 「Federasyon Konsepti」 ki başlangıçta güçler arasındaki engin farklılıklardan dolayı imkânsız olduğu düşünülen, şimdi onların eforlarından dolayı gerçeklikti ve aynı zamanda durumlar değişmişti.

Seiren’lerin sınırları – bunun anlamı şimdi onlar okyanusların kaynaklarını kullana bilirlerdi…

Çünkü onlar, 「Denizaltı Kaynakları」’ nı elde etmişlerdi ki hem Elkia hem de Doğu Federasyonu kullanabilirlerdi. Daha önceki her iki ulusun dezavantajı kaybolmuştu.

Ne kadar aptal bir oyun ve sonuçları – Steph kendi kendine söylendi:

“… En başından beri bu, onların amacı idi – yani bu imkânsız olmalıydı… değil mi?”

Plum’ın onları ziyaret etmesi tamamen saf şanstı, onlara Oceande’yı elde etmelerini sağlayan.

Ama en son oyunda, Miko – bunun anlamı Doğu Federasyonu katılmamıştı. Yani Oceande’nın kaynakları Elkia’nın tek mülkiyeti olmuştu. Bu iki ulusun arasındaki gücü belirleyen bir faktördü. Yani bu iki ülke arasındaki inanılmaz güçteki farklılığın neden olduğu durumun neredeyse eşit olarak tersine döndüğünü, yani Steph bir şekilde hâlâ inanamıyordu.

– Daha önemlisi, iki ulusu bir seferde elde etmişlerdi.

Bunun yanı sıra, Avant Heim bile katılmaya hazırlanıyordu.

Werebeast’lerden sonra – Seiren’ler, Dhampir’ler ve hatta Flügel.

Sora sözünü tutmuştu, üç kuşu bir taşla elde etmek.

Böylece Irk Taşları’nı almak ya da zarar vermek zorunda değillerdi – hayır, hatta onlara fayda bile veriyordu. Bir tek damla kan dökmeden dört ırkı eklemişlerdi. Bu Steph’e bir şeyi hatırlattı.

Sora ve diğerleri Doğu Federasyonu’nu feth ettikleri zaman – Miko – o oldukça saçma düşünüyordu ve bu düşünceyi kovamaya çalışmasına rağmen, bu düşüncenin bir geçeklik olduğunu hissetmeye başlamıştı.

“…「On Kural」‘ın onuncusu, Herkes oyun oynarken birbiri ile geçinmeli…”

Steph’in ağzı küçük bir gülümseme ile kıvrıldı – en sonunda bu gerçekten mümkün müydü?

Bundan önce yaptıkları tek şey birbirleri ile kavga etmekti ve 「On Altı Irk」 dünyayı kendi savaşlarına sürüklemişti. Yani 「On Altı Irk」‘ı Tek Gerçek Tanrı’ya karşı yönetmek kimseyi öldürmeden, kimse ölmeden – gerçekten de bu mümkün müydü –

“…? Yeri gelmişken.”

Steph, Sora ve diğerlerinin Doğu Federasyonu elçiliğinde 「Imanity’nin Irk Taşı」‘nı ortaya koydukları dünü hatırladı.

「On Altı Irk」 hepsi kendi 「Irk Taşı」‘na sahip ve eğer biri bütün hepsini elde ederse bu kişi Tek Gerçek Tanrı’ya meydan okuma hakkına sahip olacaktı.

Aniden, Steph gözlerini uzaktaki ufka çevirdi.

Devasa satranç taşları gecenin en karanlığında bile hala görünüyordu, sanki ay ışığını kapatıyormuş gibi, bulutları deliyordu.

– Eğer bu Tek Gerçek Tanrı’nın sahip olduğu taşlar ise…

İlgili Irk Taşları da kendi oyun rollerine sahip miydiler?

Diğer 「Irk Taşları」’ nı görmüş olmasına rağmen Sora’nın salladığı「Imanity’nin Irk Taşı」 –

“… Kral…”

Batı satrancında Kral – 「En güçsüz taş」 idi.

En önemlisi buydu ama Kral’ın kabiliyetleri 「Piyon」’dan bile düşüktü, bu genel geçer bir bilgi idi –

“Oh peki, muhtemelen ben çok düşünüyorum… Pıff, işe devam, işe devam.”