Bölüm Adı: Kötü Şöhret

Çevirmen: Ttx & Düzenleyen: Ragon12

Feng Yu sol elini kaldırdı ve kasten o dört gangster gençlerin saatini görmelerine izin verdi. O dönemde, Shangai marka saat takan birisi normal halktan olmazdı.

Feng Yu orta boy bir lise öğrencisi gibi görünüyordu, bununla birlikte kıyafetleri diğerlerine onun zengin olduğunu söylüyordu. Feng Yu’nun sakin ve rahat tavrıyla birleştirdiklerinde, genç serseriler birbirlerine baktılar ve hızlıca ücretlerini ödediler ve ayrıldılar.

Bütün istedikleri sarhoş olmalarını bir bahane olarak kullanarak birkaç kızı taciz etmekti. Eğer Feng Yu ve geri kalanlar onlardan korksalardı, onlar daha kötüsünü yapabilirlerdi. Fakat eğer onlar sıkı ve korkusuz biri ile karşılaşırsa, onlar kaçardı.

Eğer Feng Yu doğruyu söylüyorsa, onun kayınbiraderi Usta Koltuk Değnekleri için çalışıyorsa, onların bacakları kırılırdı.

Barbekü standının sahibi Feng Yu’ya kulak misafiri oldu. Onlara bir deste et barbekü çubuğu ve birkaç tane de bira verdi. Stant sahibi kendi kendine düşündü, “Öylesine genç ve yanlış yolda yürüdü. Onların hala iyi birer öğrenci olduklarını düşünüyorum. Gelecekte, onlar aynı zamanda gangster olacaklar.”

Yemekten sonra, Wen Dongjun şişman kızı geri götürürken Feng Yu da Li Na’yı geri götürdü.

“Senin kayınbiraderin gerçekten bir gangster mı?” Li Na sordu.

“Sadece onları korkutuyordum, sen de inandın mı? Eğer onlara hiç yalan söylemeseydim, onlar ayrılacak mıydı?” Feng      Yu güldü. O iyi biri olmasa da o asla üçlü gruba katılmak istemezdi. Yasal yollardan kazandığı parayı bile bitirememişken, neden yasa dışı işlerden para kazanmak istesin?

Yatakta yatarken, Li Na kımıldandı ve döndü, uyuyamıyordu. O Feng Yu’nun ailesinin iyi olduğunu olduklarını biliyordu. Onun ailesi çiftçiydi. Onlar fakir olmamalarına rağmen zengin de değillerdi.

Fakat Feng Yu bu yıl neden bu kadar zengindi? Kendi arabasını sürüyor, yiyor ve markalı eşyalar takıyor, hatta şehirde apartmanı bile vardı. Onun kayınbiraderi Üçlü’den biri olabilir miydi? O zaman kayınbiraderi iyi biri olamazdı.

Li Na endişeliydi. Feng Yu’nun parası yasal yollardan gelmiyordu. Özellikle Feng Yu ona hediye vermeyi sürdürürdü ve bu hediyeler de pahalıydı. Bundan sonra onun hediyelerini kabul etmemeye karar verdi.

***

Pazar günü öğleden sonra, Feng Yu onda kalktı. Uyandı çünkü acıkmıştı. Mutfakta bir şeyler yedikten sonra, yıkadı ve şirkete gitmek için ayrıldı.

Bugün Kirilenko’ya para havale günüydü ve Feng Yu asla gecikmek istemezdi. O hala Kirilenko ile uzun bir süre boyunca çalışmak istiyordu.

Tai Hua Şirketi’nin hala bir muhasebecisi yoktu. Bütün finanslar Feng Yu tarafından kişisel olarak hallediliyordu. İyi ki, o dönemde, bu işi üstlenmek için bir muhasebe sertifikasına ihtiyaç yoktu. Eğer olsaydı Feng Yu’nun büyük bir baş ağrısı olurdu.

Tai Hua Şirketi’nin ne kadar parası vardı? Ne kadar kârı vardı? Sadece Feng Yu en iyisini bilirdi. Li Shiqiang kestirebilse bile gerisi sadece tahmin edebilirdi.

Gelecek yıl, Feng Yu şirketteki bütün parayı çekecek ve stok markete yatırım yapacaktı. Bu Feng Yu için daha uygun olurdu.

Feng Yu’nun dışarıdan bir muhasebeciye işe almaya güvenmemesinin diğer bir sebebi vardı. Şirketin hesabından zimmetine para geçiren ve kaçan örnekler vardı. Dahası, Tai Hua Ticaret Şirketi’nin hesabında çok fazla para vardı. Bu devirde söylenmez, önceki yaşamında bile, risk almak ve parayı zimmetine geçirmek isteyecek insanlar olacaktı.

Bu devirde teknoloji gelişmiş değildi ve tren biletleri için isim kaydetmeye gerek yoktu, yollarda CCTV yoktu. Birisi bir kez kaçardı ve küçük bir dağ köyünde bir yıl saklanır ve ikinci yıl, o sadece parayı yeni gerçek bir kimlik almak için kullanırdı. Bu şekilde o güvende olacak ve başka bir şehirde yaşayabilirdi.

Hata olmasın. Etrafta birçok iyi polis vardı fakat hala kara koyunlar da vardı. Özellikle köylerde. Eğer köy lideri bir kefil gibi davranırsa, polis merkezi araştıramaz ve birinin bağlantısını iddia edemezdi, o sadece yeni bir kimlik kayıt ettirebilir ve yeni bir kimlik kartı alabilirdi.

Feng Yu sadece Li Shiqiang’a tam anlamıyla güvenirdi, fakat o muhasebe işlerini bilmiyordu ve öğrenmek istemedi. O sadece Feng Yu’ya hesaplarını ona verdiğini ve hissesini almak için yıl sonuna kadar beklemek istediğini söyledi.

Bu dönemde, birine para havale etmek çok sorunluydu. Bu Feng Yu’nun ilk para havale etmesi olmamasına rağmen, banka personelinin yardımları ile hala göndermeyi tamamlamak bir saatini aldı. Neden başka bir gruba para havale ettiğinde banka müdüründen onay gerekiyordu?

Bankadan sonra, Feng Yu dümdüz kullanılmış araç yenileme tesisine gitti. Bütün yenilenmiş lüks arabalar Feng Yu ya para yığınları gibi göründü. Bankadan olan bütün hoşnutsuzluklar giderildi.

Bu periyotta, Wu Zhigang ve geri kalanı çok çalışmıştı. Onlar arabaları göstermek için birçok insan getirmişlerdi. Bu insanların bazıları arabaları orada aldı, bazıları kullanılmış arabalar için ücretin çok fazla olduğunu düşündü. İkinci el arabalar yüz binlerce tutar mı? Onlara düşünmek için biraz daha zaman gerekliydi.

Feng Yu pazar hakkında fazla iyimserdi. Bing Şehrinde insanların çok olmasına rağmen, etrafta çok fazla zengin insanlar yoktu. Eskiden zengin olan insanlar sadece Mercedes Benz ve BMW’ye bakarlardı. Her nasılsa, Rolls Royce ve Toyota Crown satışları da fena değildi.

Feng Yu’nun pazarlama yöntemi pek yararlı değildi. Etrafta yeterince aptal insan yoktu. Böyle olunca da o bir gazete ofisine gitti ve bir süreliğine bir reklam alanı için para ödedi. O sonra yerel okuldan bazı, uçuş görevlisi üniforması giyen uçuş görevlisi öğrencilerini işe aldı ve onlar arabaların yanında durdular. İlk gün bir araba modeli, bir gün güzel bir model. Bu on gün boyunca devam etti. On farklı tip araba ve on güzel modeller. Bu reklamlar o patronları uykusuz bıraktı.

Reklamların teşvikinden, Feng Yu onların başka bir yirmi veya otuz aracı satabileceklerini tahmin etti. Fakat Bing Şehri’nin pazarı çok büyüktü ve onun spor arabaları elinde kalmıştı.

Bu dönemde yolların durumu gelecekteki kadar iyi değildi ve etrafta onlara yarışmak için çok fazla otoban yoktu. Spor araçların ikinci yığını elinde kaldı.

Başka bir iki ayda, 2. el arabaların son yığını gelecekti. Eğer Feng Yu bu arabaların hepsini gelecek iki ayda satamazsa, bazı nakit akışı sıkıntıları olabilirdi.

“Zhigang, yarın seni komşu eyaletin Jilin Şehri’ne kadar takip etmesi için bir adam bulacaksın ve aynı reklamları oradaki gazetelerde de aynı reklamı yapın.”

“Sorun yok, bana güvenebilirsin.” Yönetici Feng onlardan seyahat etmelerini istediğinde, o onlara çok fazla yolculuk ödeneği verirdi.

O gece, o yatmadan önce Wen Dongjun ile video oyunları oynadı.

O pazartesi sınıfa ulaştığında, sınıfın garip olduğunu hissetti. Diğer öğrenciler ondan korkuyor gibi gözüküyorlardı.

Olamaz. O okulda hiç kavgaya karışmamıştı hatta sinirlenmemişti bile. Neden herkes ondan korkuyordu?

Bazı öğrenciler birbirlerine fısıldıyorlardı. Feng Yu tuvalete döndüğünde, ne olduğunu anladı.

“Onun kayınbiraderinin bir gangster olduğu ve Usta Koltuk Değnekleri için çalıştığına dair söylentiler var.”

“Ne? İnanmıyor musun? Feng Yu’nun neden eğitmen Li’ye karşı çıkmaya cüret edebildiğini düşündün mü? Neden olaydan sonra o, hiçbir ceza almadı?”

“Siz hepiniz hatırlayın okul başladığında, biz bizim bütün notlarımızı tartışıyorduk. Feng Yu üç puan eksikti ve Wen Dongjun otuzdan fazla puanı eksikti. Onlar aynı zamanda Bing Şehri’nde oturmuyorlar. Onlar çiftliğin yakınlarındandılar. Onlar nasıl bu okula girdiler?”

“Benim babam Feng Yu’nun kayınbiraderi ile tanışmıştı. O uzun, fit, vahşi görünüşlüydü. Onun yumruğu bir kil çanak kadar büyüktü. Onun Usta Koltuk Değnekleri’nin sağ kolu olduğuna dair söylentiler vardı.”

“Aynı zamanda, müdür yardımcısı bile Feng Yu’nun kayınbiraderinden korktu. Bence Feng Yu gelecekte okulun patronu olacak. Ondan uzak durup onu provoke etmesek iyi olur. Birkaç gün önce, okulun dışarısında Feng Yu’ nun büyük abisini arayan ondan fazla gangster vardı.”

Bu öğrenciler gerçekten hikâye uydurabilirdi. Onlar sadece Feng Yu’nun Sakat Wang’ı bir yumrukla yendiğinin ve Song Laosi’yi bir tekmeyle öldürdüğünün hikayesinin uydurmamışlardı.

Feng Yu tuvaletin kapısını açtı ve bu öğrencilere dişlerini gösterdi. Bu öğrenciler hızlıca hayatları için koştular.

Feng Yu söylentileri kimin yaydığını bildi. O şişman kız olmalıydı. Unut gitsin. Sebebi ne olursa olsun, en azından artık okulda onu kimse provoke etmeye cüret edemez ve kimse Li Na’ya hareket etmeye cüret edemezdi.

Onun şöhreti kötü de olsa, Feng Yu umursamadı. O aptal Wen Dongjun hala çok gururlu hissetti ve hatta Feng Yu’nun ününü diğer sınıftaki en güzel kıza yakın olan öğrencileri durdurmak için kullanmak istedi.