Sono Mono, Nochi Ni… - Bölüm050

Düzenlendi: ggurcan
Gece geç saatlerde Maima köyüne gizlice girdik böylece kimse bizi görmeyecekti. Naminissa’nın gösterdiği yer köyün eteklerinde bulunan eski bir dükkandı. Saklanırken yaklaşmak mümkün gibi gözükmüyordu çünkü mekan ay ışığı altında aydınlatılıyordu ve çevresinde hiçbir şey yoktu.
Şuan da durumu gözlemlerken eski dükkana en yakın ahşap evin gölgesinde saklanıyorduk.
”Muhafızlar var”(Orlando)
Orlando’nun söylediği gibi, eski dükkanın kapısının önünde bir kişi vardı ve diğer iki kişi etrafında dolaşıyordu. Herkes sırasıyla bir kılıç ve kırmızı kalkanla donatılmıştı.
Ahşap evin gölgesinde tamamen saklanan Orlando durumu kontrol etmeyi bitirdikten sonra Naminissa’ya sordu.
”Naminissa-sama yardım etmeye gittiğin zaman, orada kaç kişi vardı”(Orlando)
”Düşüneyim… Görünüşe göre on kişi vardı ve üç kişi Wazu-sama tarafından yenildi”(Naminissa)
”Yedi kişi kaldı. Gardiyan görevi yapan üç kişi olduğundan binanın içerisinde dört kişi var… Ancak, takviye almış olma ihtimalleri var, içeri de daha fazla insan olduğunu düşünmek daha iyi olur…”(Orlando)
Oi, neden konuşma bittikten sonra siz ikiniz bana bakıyorsunuz? Sanki benden bir şey bekliyormuş gibi o parlak gözlerle bakmayın. Tamam, tamam, anladım… İçeri girmemi istiyorsunuz… İç çekme…
”Yalnız gideceğim ama ne olacağını bilmiyorum. Orlando, düzgün bir şekilde Naminissa’yı koruyabilir misin?”(Wazu)
”Evet… Üzgünüm, birebir savaşta kendime güveniyorum ama çok fazla rakip olduğunda bilemiyorum bu yüzden korkarım ki sana yük olacağım”(Orlando)
”Endişelenme, hala güçlenebilirsin bu yüzden şimdi bana bırak zaman gidiyorum!”(Wazu)
Naminissa birisine dua eder gibi bir hareket yaparken kısık bir sesle mırıldandı –”Dikkatli ol…”–.kime dua ediyorsun? Tanrıça-sama? Dünya Tanrıça-sama? Durdur lütfen. Korkarım gerçekten ortaya çıkacaklar…
Evin gölgesinden çıktım ve yavaşça eski eve doğru yürüdüm. Neden bir yerlerde beklemiyorsun, Meru? Diye sorduğumda kafama oldukça sıkı bir şekilde sarıldı.
Benim hakkımda endişeleniyor musun? Ne iyi bir kız~~~~~!
Meru’yu okşarken, eski eve yaklaştım. Üç gardiyan ilerlememi durdurmak için bekliyorlardı. Daha önce kapının önünde duran adam kılıcını işaret eder ve güçlü bir tonla konuşurken bana yaklaştı.
”Dur!”
Diğer adamlar da kılıçlarını çıkardılar.
”Bu yere yaklaşmana izin verilmiyor. Dön ve ayrıl”
Uyarısını görmezden geldim ve yürümeye devam ettim. Öldürme niyetini saklamaya çalışmadan adam kılıcını bana çevirdi. Bir anda bana savurdu.
”Seni uyardım”
Kılıç yukarıdan geliyordu. Meru’ya vuracağından korktuğumdan, Meru’yu okşayan elimi serbest bıraktım ve karşı saldırı gerçekleştirdim. Kılıç paramparça oldu ve adam duvara uçtu ve daha sonra kırılmış duvar boyunca binanın içerisinde kayboldu.
Yürümeye devam ettim. Anında kırılmış duvara bakan iki adama vurdum ve daha önceki adamı takip ederek ikisini uçarak gönderdim. İlk giden adamın yalnız kalacağını düşünmüştüm bu yüzden onları da aynı yönde gönderdim.
Kapı açıldı, onlardan farklı üç adam dışarı çıkmaya çalıştı ama onları odanın içine geri tekmeledim. Yıkarken adamların bir süre uçuşlarını ve duvarı geçerek diğer tarafa geçişlerini izledim. Uşak ve hizmetçi kıyafetleri giymiş bir kadın ve erkek bağlanmıştı, iki adam sırasıyla kılıçlarını çevirdi. Opss, fazladan birisi var…
”Sen de kimsin…”
Bana sorarken bir adam hizmetçi kıza doğru kılıcını bastırdı. Mm… cevaplamalı mıyım? Bunu merak ederken, aniden diğer adam çöktü. Bağlı olması gereken uşak adam, özgür kaldı ve elbiselerinin tozunu silkti.
”Yardım geliyor gibi görünüyor… Peki, duymam gerekenleri dinledim…”
”Piç!”
Son adam uşağa öfkeli bir kesim yolladı ama zarafetle kaçındı. Kılıcın onun figürüne ulaştığını hayal etmek imkansızdı. Bir saldırıdan kaçınırken onun kıyafetlerinin hareketleri bile çok doğal görünüyordu.–”Ooh-”– alkış yollayıp mırıldandığım zaman, kılıçtan kaçınmasının ortasında olmasına rağmen uçak zarafetle eğildi.
Yetenekleri arasındaki fark gerçekten çok açık o kadar güçlüysen, neden yakalandı? Merak ediyorum… Oh, daha önce ne dediğini hatırladım,-”duymam gerekenleri duydum…”–başka bir deyişle bilgi toplamak amacıyla yakalandı. Belki de böyle bir şey…
Bunu düşünürken, uşak bana bir bakış attı. Ne istediğini merak ediyorum? Ve daha sonra hizmetçi kızın durumunu hatırladım. Debelenirken iplerden serbest kalmaya çalışıyordu. Yardıma ihtiyacı var gibi görünüyordu. Şimdilik ipi çözmesi için ona yaklaşacağım bir müttefik değil mi?
”S-sen kim olabilirsin?”
”Umm… Yardım için geldim. İpi çözeceğim… Şimdi ipi çözeceğim. İpi çözeceğim, tamam mı?”(Wazu)
Bana inanmıyor gibi görünüyor ve şüpheyle bana bakıyordu. İpi aldıktan sonra, arkamda saklanmasını rica ettim. Uşak memnuniyetle başını salladı. Akıcı bir hareketle kılıçtan kaçındı ve bilinçsiz bir hale sokmak için adamın çenesine vurdu…
Uşak bana yaklaştı ve eğildi.
”Yardımlarınız için müteşekkirim. Görünüşünden senin bir maceracı olduğunu varsayıyorum?”
”Ben F-derece maceracı Wazu. Buraya Naminissadan bir istek üzerine geldim… Bana ihtiyaç var mıydı?”(Wazu)
”Tabi ki. Çok yardımı oldu, çok teşekkür ederim”
Uşağı takip ederek hizmetçi de eğildi. Bundan sonra, adamları bağlamak için ipi kullandım. Orlando ve Naminissa’ya katılmak için eski evden ayrıldık.
Naminissa eski evde bağlı olan adamları krallıktan Şövalyeler gelene kadar köy şefine bıraktı. Köyün içindeki bir hana yöneldik.