Sono Mono, Nochi Ni… - Bölüm174

Çevirmen: ?? Düzenleyen: ??
İmparatorluk Başkenti İscoa

Önümde kıtanın en ünlü ve en büyük kalesi ve en büyük kale kenti var. Bu kale ve kale kasabası büyük bir duvarla korunuyordu ve İmparatorluk Başkenti’nin giriş kapısı uzun bir kuyruktu.

İmparatorluk Başkenti Iscoa

Iscoa Kraliyet Ailesi tarafından yönetilen ülkenin en ünlü ve en kalabalık olanı olmasının bir nedeni var. Ticaret merkezi haline geldiği kıtanın güneyinde bulunuyordu ve bu nedenle İmparatorluk Başkenti’nden büyük miktarlarda çeşitli insanlar gelip gitti, böylece bariz bir şekilde nüfus oldu ve dahası, Demon Lord’u yenen Kahraman burada yaşıyor. Elbette tanışmak istemediğim bir numaralı kişi o ama Aria ile tanışmak için kendimi onunla tanışmaya kendim karar vermeliyim. Birdenbire bana saldırmaya gelmeyecek, değil mi? Ne tür bir insan olduğunu bilmiyorum, bu yüzden vigilan kalmalıyım… beni yenebileceğinden değil.

Önce Aria ile tanışmam gerek, her şey bundan sonra gelir.

Birinin bana baktığını hissettiğimde İmparatorluk Başkenti’ne girmek için sıraya girdiğimizi düşünürken, arkamı dönüp kızların bana ciddi bakışlar attığını görüyorum.

Sonunda geldik.
“Evet sonunda…”
“Kötülüğün enkarnasyonunu yenme zamanı.”
Becerilerimi kullanmak için can atıyorum.
“… Yok et.”
“Sadece bekle, ekiyorsun !!”
“Şiddete başvurabilir miyim? Yapabilirmiyim? Yapabilirmiyim?”

… Eh? Öldürmek mi istiyorsun Aria’yı öldürmeye mi geldik? Bu yanlış, değil mi? Onunla konuşmaya geldik, değil mi? Yoksa yanılıyor muyum? Hayır, hayır, ben … değil mi?

“””Şaka yapıyorum.”””

Bir dakikaya kadar öldürme girişimi sızdırıyorlardı ama şimdi bana hiçbir şey olmamış gibi gülümsüyorlar ve hep birlikte bunun sadece bir şaka olduğunu söylüyorlar. Farkına bile varmadan gergindim gibi görünüyor ama şimdi onların sözleri sayesinde biraz rahatlıyorum. Bunu sadece benim için yaptıklarını düşünmek onları daha da çok sevmemi sağlıyor.

Onları bir daire şeklinde topluyorum ve sıkıca sarılıyorum.

“… Teşekkürler … Sana yeniden aşık oldum.”

Kendimi dürüstçe ifade ediyorum ve mutlu bir şekilde gülümserken bana baktıklarını görüyorum. Ben de bundan dolayı mutluyum.

Bu yüzden, onların öldürme teşebbüslerinin sadece hayal gücüm olduğuna inanıyorum …

Kısa bir süre sonra sıra bizde geliyor, bu yüzden lonca kartımızın sorunsuz girmesine izin verildiğini gösteriyoruz.

“… Bakalım… Öncelikle evime geri dönmek ve böyle ayrıldığım için ailemden özür dilemek istiyorum. Bir süre sonra annemin yemek yapmasını da istiyorum. ”

Bunu söylerken kendimi esnetiyorum ama her nedense Kağan bana ‘Dur!’ Diyor.

“O-Onii-chan !! Bunu istediğiniz zaman yapabilirsiniz !! L-Haydi önce o şeyi bulalım… Aria !! Hayır, ondan önce öğle yemeği yemeliyiz! Eminim herkes açtır! Buradan ayrılalı iki buçuk yıl oldu !! İmparatorluk Başkenti’nde birçok yeni dükkan ve birçok yeni lezzetli yemek var !! Seni tavsiye ettiğim birine götüreceğim o yüzden önce yiyelim !! ”
“Mh ~ Bu da iyi bence… Bir süredir başkentten uzaktayım, bu yüzden şehir manzarasının değişmesi bekleniyor… Kızlar turu olarak da çalışabilir, o yüzden önce dükkanda yiyelim Kagane tavsiye ediyor. ”

Herkese kontrol ettim ve hepsi umursamadıklarını söyleyerek başlarını salladılar.

“… Ha… Bu tehlikeliydi… Ne yapmalıyım? Böyle bıraktığımı unutmuşum… Birisi kullansa… ”
“Kağan! Ne oldu? Bir yere zarar mı verdin? ”

Kağan’ın bir şeyler mırıldandığını fark ettiğimde şimdi buraya taşınmaya çalışıyordum, bu yüzden ona sesleniyorum ve bir anlığına vücudu zıplıyor. Ne oldu? Gerçekten bir yerde inciniyor muydu? Endişelendiğim yere gitmeye çalıştım ama ondan önce Kagane bana dönüp hiçbir şey olmamış gibi gülümsedi.

“Onii-chan’da yanlış bir şey yok !! Tavsiye ettiğim mağazaya gidelim! Bu yol! Hadi hadi!!”

Ve bunun gibi, başrolde Kagane ile o mağazaya gittik. Başımı yana doğru eğdim, “Pekala” dedim ve onları takip ettim.

Kağane’nin bizi götürdüğü yer başkentin ana caddesindeydi ve buranın en iyi semt olduğunu söylemek abartı olmazdı. Gündüz restoran, gece bar olarak çalışan bir mağaza gibi görünüyor. Cephesi de etkileyiciydi ve dışarıdan bir göz attığımız ve içeride birçok kadın müşteri gördüğümüz için kadınların tercih ettiği bir mağaza gibi görünüyordu. Kesinlikle popüler bir mağaza gibi görünüyor ama içeri girebilecek miyiz? Bunu düşünürken Kagane içeri girdi ve bir çalışanla bir şeyler konuştu ve bir anda tüm çalışanlar dışarıda bizim için koltuklarımızı hazırladı ve içeri aldı.

“Uhm … Bu tamam mı?”

Otururken Kağan’a bunun uygun olup olmadığını sordum.

“Endişelenmene gerek yok, çünkü bu dükkanın sahibi benim! Ya da daha doğrusu, benim şirketim bu mağazayı yönetiyor. ”

Ne kadar yayıldın… Kız kardeşimle gurur duyacağım…

Daha sonra masamıza bir sürü yemek getirildi ve hepsini yedik. Pudin çok lezzetli.

Dikkatli yemek yerken, aniden öndeki sokak gürültülü bir hal aldı. Ne olabilirdi? Hepimiz bakışlarımızı dışarıya çeviriyoruz ve görünüşe göre gürültüye burada yürüyen bekar bir kadın neden olmuştu …