Sono Mono, Nochi Ni… - Bölüm181

Çevirmen: ?? Düzenleyen: ??
Prenses’in Arzuladığı Partner

“Kimliğim?” Dedi Işık Tanrıçası ve nedense arkamdan vurmaya başladım, bunun yerine Shiro’nun “ayrılık hediyesi” olarak bıraktığı kadını kontrol etmeye başladım. Elimi ağzına yaklaştırdım ve küçük de olsa bir nefes hissedebiliyorum, bu onun yaşadığı anlamına geliyor.

Uzun altın sarısı saçları var, çocuksu da olsa iyi özellikli bir yüzü var ve daha önce de söylediğim gibi, yüksek kaliteli özel bir elbise giyiyor.

Ama düşündüğüm gibi, onu daha önce hiç görmedim. Neden bu kişiyi bir veda hediyesi olarak terk etti? Kendimi sorgularken, kızlar benim olduğum yere geliyor. Görünüşe göre Karanlığın Tanrıçası artık burada olmadığı için çoktan hareket edebiliyorlar, bu yüzden kızı sessizce uyutup Shiro ile konuşmamı anlatıyorum.

“Elf köyünde olanların asıl suçlusu o kişi gözden kaçabilir ama Wazu-san ile aynı olduğunu kabul edemem !! Onu ezeceğim !! ”

“Feodal lordun arkasındaki kişi o kişiydi … Onun sayesinde Wazu-san tarafından itiraf edildim, bu yüzden bunun için minnettarım, ama ona izin veremem … Hiç de aynı değiller.”

“Bu dünyada yaşayan bir kişi olarak, Kötülük Tanrısının yeniden dirilişini onaylayamam … ama daha da kötüsü, Wazu-sama’ya benzer bir kişi olduğunu iddia etmesi ve affedemem … Hadi onu hemen öldüreceğiz.”

“Fumu … Bu geniş bir alana yayılmalı … Burada ne olduğunu anlatmak için kraliyet ailesiyle iletişime geçsek iyi olur … Wazu’nun ezici bir çoğunlukla daha çekici olduğunu.”

“… Kötü bir Tanrı olup olmadığı veya ne olduğu önemli değil … Her şeyi yok edeceğiz … O adamın yanında Darknes Tanrıçası olabilir … Ama yanımızda Danna-sama var.”

“Onii-chan’ım en iyisi ~ !! Vay be ~~ !! Ben kovuldum !! O adamı ve Karanlığın Tanrıçasını ağlatacağım! Ve Kötü İyi de bonus olarak! ”

“Demek babamdaki değişiklik onun yüzündendi … O zaman kızı olarak ona uygun bir şekilde geri ödeme yapmalıyım … Üstelik Otto-dono’ya karşı bu şekilde konuşmaya dayanamıyorum !!”

“Wazu-san’ın benden bahsetme biçiminde bir değişiklik öneriyorum!”

Küçük bir sütun bağlam dışında bir şeyler söylüyor olsa da, bunlar kızlardan gelen dürüst tepkiler. O küçük sütun bunu yapmamı istiyorsa, eylemlerini biraz daha hesaba katmasını istiyorum. Dünyaya ne olacağı umrunda değil mi? Kızların sözlerinden gıdıklandım ve biraz kopmaya başladım.

Bu dünyayı yaşadıkları yerde korumak istiyorum …

Bu sözler sanki onlar için savaşacakmışım gibi alınabilir… Ama tam olarak bu… Kızların kulakları bunu kaçırmadı ve bana sıkı sıkıya gelirken kırmızı yanaklarıyla bana duygularını anlattılar.

Affedersiniz, küçük sütun kafa karışıklığı içinde kaybolacak!

Böyle kalırsak kötü olur ve bu benim mantığımda bir etki yaratır, bu yüzden onlardan bir an izin vermelerini istiyorum ve kızlar isteksizce itaat ettiler. Evet, evet, sen de Işık Tanrıçası …

Rahat bir nefes aldım, sonra bir kez daha herkese bakmak için döndüm ve sonunda uyuyan kıza bakıp sormaya başladım.

“Yani hepinize sormak istediğim bir şey var … Bu kız burada bir veda hediyesi olarak bırakılmıştı ama onu tanımıyorum. Onun kim olduğunu bilen var mı? ”

Herkesin kızın yüzüne bakmasına ve birinin onu tanıyıp tanımadığına bakmasına izin vermek için hafifçe kenara çekildim ama sadece yüzlerine bakarak tanımadıklarını anlayabiliyorum. Sadece elbiselerinden onun soylu olduğunu söyleyebileceğine dair bir fikir çıktı, değil mi? Ama bundan hiçbir şey alamayız… Kızın uyanmasını beklemek zorunda mıyız? Biz bunu düşünürken, sonuna kadar kıza bakmaya devam eden Kagane, sanki bir şey hatırlamış gibi bir “Ah …” bıraktı.

Kağan mı? Bir şey mi çözdün? ”
“… Onunla da bir kez tanıştım, bu yüzden% 100 emin değilim ama … Muhtemelen … O, bu Ülkenin Kralı, Prenses Eris’in tek kızı …”

… Eh? Bir prenses? Hayır, hayır, hayır, şaka yapıyorsun, değil mi? Kagane, hatırlamaya çalış. Nasıl? O değil, değil mi? Lütfen o olmadığını söyle…

“…”

Tek bir kelime bile etmeden dönüp onaylamak için kraliyet ailesinden olan Naminissa ve Narelina’ya bakıyorum …

“Üzgünüm, bu Ülkenin Kralı ile daha önce tanışmış olmama rağmen, Prenses ile hiç tanışmadım …”
“Kız kardeşim olarak ben …”

Elbette bu ülkede yaşıyor olsam da, Kraliyet Ailesi’nin yüzünü hiç görmedim… Yani, sadece sıradan bir halktım… Ya da daha doğrusu, hala bir halkım.

Ne yapacağım konusunda gerçekten endişeliyim. Onu götürmek ve yürümek söz konusu değil ve onu şatoya götürüp “kaçırıldı” diyemem… Ne yapmalı…?

Biz bunu düşünürken, kız “Mhh …” diye mırıldanarak uyandı.

Kız bize uykulu bir bakış atıyor çünkü hala yarı uyanık ama yavaş yavaş kendi durumunu anlamaya başlıyor … Bekle, onu kaçıranlar bizmişiz gibi görünmüyor mu?

Görünüşe göre aynı sonuca varmış çünkü çığlık atmak için derin bir nefes aldı. Bunun kötü olduğunu düşünürken bir anda düşünerek harekete geçiyorum.

“Işık Tanrıçası !!”
“Evet!!”

Niyetimi anlayan Işık Tanrıçası sağ kolunu kaldırıyor ve ilahi aurasını dışarı veriyor. Bu pozun bir anlamı var mı? Ancak, ilahi aurasından etkilenen kız, çığlık atmadan önce diz çöker. Kızlar sakin kaldığı için alışmışa benziyor. Ama bu durum da kötü. Tek bir kişi diz çöküyor ve hepimiz onu çevreliyoruz …

Bir kez öksürdüm ve Işık Tanrıçası’nın aurasını bastırmasını sağladım, sonra da görüşümü kızınkiyle uydurmak için diz çöktüm.

“… Uhm… Prenses Eris olabilir misin?”
“Evet … Durumum ne olabilir?”

O gerçekten bu Ülkenin Prensesi… Bu, Shiro’nun bununla bir ilgisi olduğu anlamına geliyor, bu yüzden kendimi kötü hissediyorum ama önce neler olduğunu açıklamalıyım…

Ve ona basit bir kendini tanıttıktan sonra burada neler olduğunu anlatıyoruz. Onun kraliyet ailesinden olması, gelecekte onun işbirliğine ihtiyacımız olacak, bu yüzden ona Karanlığın Tanrıçası Shiro’dan ve Şeytani Tanrı’nın yeniden canlanışından bahsediyorum.

Her şeyi duyduktan sonra Prenses Eris bir şeyler düşünmeye başlar ve başını sallayarak bize bakmaya başlar.

Lütfen beni kale kasabasından bu şekilde çıkarmanı rica edebilir miyim?

… Haa?