Sono Mono, Nochi Ni… - Bölüm205

Çevirmen: ?? Düzenleyen: ??
Tanrıçalar Toplanıyor

Liman şehri Motampe’den ayrıldıktan sonra, Freud’un peşine düşüyorum.

Gözümün önünde, Freud’un gözlerinden daha ileriye bakıyorum ve orada ……

“…… Orta Kıta’nın dağı.”

“Doğru. Kötü Tanrı, o dağın kraterinin yakınındaki bir mağarada mühürlendi. Bu dünyanın sakinleri, ister insan, ister canavar, ister başka ırklar olsun, kimse oraya yaklaşmıyor, hatta orayı fark etmiyor. Ancak, Karanlık Tanrıçası’nın tepesinde, eğer biz ortaya çıkarsak onlar da orada olacaklar, sanırım …… ”

Yani bu tür bir yer vardı.

Aslında, dağda uzun süre kalırken, sıradan bir adamdım, bu yüzden doğal olarak o yerde hiçbir şey fark etmezdim.

Koşarken arkama baktım. Liman kasabası Motampe şimdi gözümde sadece bir noktaya indirgenmişti.

“……Endişeli misin?”

Freud, yaptığım eylemleri fark etmiş gibi, hala gideceğimiz yöne bakarken bunu sordu.

Başımı arkaya çevirdim ve onunla aynı yöne baktım. Beni göremediğini biliyorum ama yine de yanıt olarak başımı salladım.

“Hayır, onlara inanıyorum …… Sorun değil, hayatta kalabileceklerinden eminim. İşte bu yüzden doğrudan Kötülük Tanrı’ya uçmalıyım ve evlerine geri dönmeliyim… Her halükarda onları birden bire dullara dönüştürmek istemiyorum. ”

Ama ilk etapta evlenmedin mi?

“Önemli olan duygu !!!”

Freud’la böyle şakalaşırken, dağın kraterindeki mağarayı hedefledik ……

Motampe liman kasabasına giden yolda bir sürü canavar görebiliyordum, bu yüzden şimdilik onları yok ettim. Biraz da olsa kızlara yardım ederse iyi olur ……

İşte orada, geçtiğim tüm hayvanları yok ederken dağa tırmanıyordum. Neredeyse bir yan yolculuk ya da dolambaçlı bir yoldu, bu yüzden dağın kraterinin yakınına vardığımızda, Freud’un mağara yönünü işaret ettiğini gördüm.

Olağanüstü hızlıydık ama o yöne gittiğimizde, ne kadar uzun sürerse sürsün hiç yaklaşamadığımızı hissettim.

Şimdilik, bu daha fazla çaba göstermem gerektiği anlamına geliyor, değil mi !!

Bu şekilde merkeze girmeye çalışırken cebim aydınlanmaya başladı.

Bu ışığa, kendi başına havaya uçan beş ışık küresi neden oldu. İnsan şekillerine dönüştüler ve dört sütun tanrıçası vardı, merkezde ise Okyanus Tanrıçası’na benzeyen küçük bir kız vardı.

“…… Nihayet bu noktaya ulaştık, değil mi?”

Işık Tanrıçası bunu yüzünde alçakgönüllü bir ifadeyle söyledi.

Onlara dikkatle baktığımda, diğer Tanrıçalar da ciddi bir ifadeyle baktılar.

Bu tür bir ifade, daha önce hiç görmediğim bir şeydi; mevcut durumumuzun ne kadar vahim olduğunu gösterdi. Oh pekala, aptal davranışlarından başka hiçbir şey bilmiyordum, bu yüzden beni şaşırttı.

“Uzun zaman oldu millet.”

Freud, bir uşak gibi zarifçe Tanrıçalara eğilerek ruh halini yok etti.

Bu hareket Tanrıçaların alaycı bir şekilde gülümsemesine neden oldu.

“……İğrençsin.”

“Ufufu …… bu kişi kim olabilir?”

“Uzun zaman oldu, Yaratılış Tanrısı.”

“Gözümün önünden kaybolmasını dilerdim ……”

“…… Z z z.”

Oooi !! Freud-san, öyleyse Tanrıçalardan da böyle bir tavır alıyorsun!? !!

Tanrı olduğun zaman sadece sorunlara mı neden oldun?

Ya da bunun yerine, Savaş Tanrıçası, kalbiniz şimdi tamamen donmuş değil mi? Bu sefer sadece diğer tanrıçaların yanıtlarını duyduğumda ağlayabildim, ama hiçbir şey yapmamak gerçekten doğru mu !!?!

Bu tür bir tutum, bu Freud’a bir çeşit israfmış gibi davranıyorsun !! Bu tür bir gürültüyle tükürmek, şüpheli bir adam gibi aşağıya bakmak, bu benim için yeterli !!

Aah, ama Savaş Tanrıçası’nın bu tür ifadeler yaptığını görmek istemiyorum !!

Kuu ~, bu ikilem !!! Bu sorun çözüldükten sonra, Freud’u en az bir kez yenmem gerekiyor !!

Ve Savaş Tanrıçası dışındaki Tanrıçalara da Freud’a karşı kendi davranışlarına bu tür bir tavırla bakmalarını söylemek istiyorum.

“Ah, hepiniz eskisi kadar sertsiniz ~”

Freud, Tanrıçaların tavrına alışmış gibi hiç endişe göstermedi.

Bu arada Tanrıçalar bana bakmak için yüzlerini çevirdi.

“Bu yerde olmak, Kötü Tanrı ile savaşmaya kararlı olduğunuz anlamına gelir …… İlk olarak, size minnettarlığımızı ifade edelim.”

“Deity’lerin sorunu bu olmalı …… Mümkünse, sizi bununla rahatsız etmek istemiyoruz. Biz çok üzgünüz……”

“İşbirliğiniz çok şey ifade ediyor, içtenlikle mutluyuz …… Teşekkürler. Ellerimizi de olabildiğince ödünç vereceğiz. ”

“Yine de gerçekten çok teşekkür ederim …… Karanlığın Tanrıçasını bize bırakın !! Güzel bir dayakla onun çürük karakterini güzel bir şekilde kırbaçlayacağız !! ”

“…… Z z z.”

Her biri bana minnettarlığını gönderdi …… Acaba neden?

Savaş Tanrıçası’nın sözleri çok içten, ancak diğer Tanrıçaların sözlerini almak, arkalarındaki tuzağa karşı temkinli hissetmeme neden oluyor ……

“…… Evet, duygularınızı anlıyorum ama …… Okyanus Tanrıçası’nın etrafta taşıdığı kız kim? Daha doğrusu, bir süredir uyuyor, hiç uyanmayacak mı? ”

Okyanus Tanrıçası tarafından taşınan kızın kim olduğunu gösterdiğimde, hepsi gözlerini kırpmadan bana bakıyorlar.

Gökyüzüne benzeyen açık mavi saçlarından, hangi renk olduğunu bilmediğim kapalı gözlerinden, genç bir oyuncak bebeğe benzeyen muhteşem yüz hatlarına kadar hepsi minyon figüründe bir araya geliyor. Ona baktığımda Haosui ve Kagane’den bile daha genç göründüğünü düşünüyorum.

Size onun adını henüz söylemedik mi? Bu kız Gök Tanrıçası. ”

Bunu söyledikten sonra, Okyanus Tanrıçası o kızın yüzünü bana çevirdi.

Şey, Tanrıçaların geri kalanıyla birlikte olduğu için, durumun bu olduğunu sanıyordum, ama ……

Karanlığın Tanrıçası’nın söylediği gibi, çok uyuyor gibi, ha?

Meraktan, Gök Tanrıçası’nın çiğneme gibi yumuşak yanağını dürttü, ama gerçek olan sadece bir “…… fumyu” üflerken biraz oynadı ve uykuya geri döndü.

Oh hayır!! Bu ne, bu dünya için çok şirin!?!?

U-uh, bunu tekrar yapabilir miyim acaba ……

“Wazu-sama? Yola çıkma zamanı …… ”

Kapa çeneni, Freud !! Görevimi bozmaya cesaret etme !!

…… Phew, önce sakinleşelim ……

Daha doğrusu, şimdi kendim hakkında bir şeyler anlamaya başladım.

Meru için çok açık, ama görünüşe göre sevimli ve küçük şeylere karşı zayıfım ……

Kuh !! Şimdiye kadar sadece bu tür bir zayıf noktaya sahip olmak için geldim ……

Kötü Tanrı o kadar sevimli ve küçük bir yaratıksa …… Bunu yapabilir miyim acaba ……

“Wazu-sama …… Kötü Tanrı uzun ve yaşlı bir adam, biliyor musun?”

Bu yüzden sana söyledim Freud, düşüncelerimi okumayı bırak !!!

Ama bu bilgi için teşekkürler. Bununla Kötü Tanrı’yı ihtiyatsız yenebilirim !!

Sesli bir şekilde nefes verdim ve sonra, Freud ile tanrıçaları mağaraya götürdük ……