Sono Mono, Nochi Ni… - Bölüm211

Çevirmen: ?? Düzenleyen: ??
Son Savaş: Kaotik Tanrı Irkı

Karanlık aura ağzıma girdiğinde yemeye başladım. Vücudumun içinde bir şey hareket ediyormuş gibi garip bir his verdi.

Vücudum yabancı cismi dışarı çıkarmaya çalışırken kasıldı, ama boğazımı tuttum ve dayandım.

[Gu, guuuuuu …… guaa !!]

İnleyerek yere düştüm, vücudumu yuvarlayarak dayanmaya çalıştım.

Bu kadar tatsız bir şey için lezzetli. Tadı kesinlikle harikaydı ama vücudumun içindeki bu yabancı cisim hissi yalan söyleyemezdi. Hemen tükürmek istedim.

Yine de bu ümide güvenerek, tuttum ……

『Ne yapmaya çalışıyorsun？』

[Wa, Wazu-sama !!]

[Wazu-san !!]

……

…………

『Ne yaparsan yap, sonuç değişmeyecek.』

Kötü Tanrı bana yaklaştı ve beni bitirmek için yumruğunu salladı.

O yumruğu zorlanmadan aldım.

『Ne ！！』

Kötü Tanrı bir şeye şaşırmış gibi benden uzaklaştı.

Yavaşça kalktım.

[Geho …… geho… ah… lezzetli, ama böyle bir şeyi iki kez yememeyi tercih ederim…]

Vücudumun durumunu onaylayarak ellerimi kapattım ve açtım.

O anda Floyd haykırdı.

[Wa, Wazu-sama… dünyada ne oldu? …… saç renginiz…]

[Eh? Bu ne? Garip bir şey?]

[Hayır, bu… buraya ilk geldiğinizde saçlarınız bembeyazdı, ama şimdi burada burada siyahla karışık. Ağ gibi. Doğru, beyaz ve siyah kısımlar arasındaki oranın elli elli olduğunu düşünüyorum.]

[Fuhn, neden böyle olduğunu merak ediyorum.

“Sen …… ne yapıyorsun sen?？？

Şu anda yumruğunu oldukça kolay bloke ettim. Kötü Tanrı bana ihtiyatla baktı ve sonra bu soruyu sordu. Biraz düşüneyim …

[Bana sorsanız bile… Kendimi tanımıyorum …… Ben bir Tanrıyım, yine de …… Kötü Tanrı değilim, yine de Kötü Tanrı değilim …… insan, hayır, zar zor insanım …… bu tür bir duygu. Şey, Şeytani Tanrı gücünü az önce tükettim… bu doğru …… belki, şu anki durumumun …… olduğunu söyleyebilirsiniz.

“Kaotik Tanrı Yarışı” Veya onun gibi bir şey.]

Oluşturduğum bir ırkın adına başımı salladım.

Un, bu harika bir isim… değil mi?

U ~ n… bu anlık bir anda düşündüğüm bir şey …… utanıyorum …… bunu söylediğimde yüzüm nasıl görünüyordu… Gururlu bir görünüme sahip olmam gerektiğini düşündüm, ama dürüst olmak gerekirse, bunu yapmak biraz utanç vericiydi ben… Neyse, kimse bir şey söylemedi, bu yüzden çalışıyor olmalı, değil mi? Sağ?

『A, dalga mı geçiyorsun ！！』

Kötü Tanrı tekrar kapandı, üzerime fırladı ve yumruk yağmuruna tuttu.

Önümde düzinelerce, hayır yayılan yüzlerce yumruk varmış gibi görünebilir. Kötü, ne kadar hızlı veya çok sayıda olursa olsun, hala gerçek olanı görebiliyorum.

[Hoi]

『Ne ！！』

Kötü Tanrı’nın yumruğunu hiç zorluk çekmeden yakaladım.

Sonra gördüğüm şey, gülümsemesinden sıyrılan ve şimdi şaşkına dönen Kötü Tanrı idi.

Sonra gördüğüm şey, gülümsemesinden sıyrılan ve şimdi şaşkına dönen Kötü Tanrı idi.

Buna yanıt olarak, Kötü Tanrı’ya gülümsedim.

“Ah, anlıyorum …… Yavaş yavaş anlıyorum. Tanrı kısmı bana 『Bilgi』 verdi, Kötü Tanrı kısmı bana 『Güç』 verdi ve insan kısmı bana 『Olanaklar verdi, haklı mıyım?」

“…… olasılık, diyorsun ki？』

[Bunu sık sık duymaz mısınız? İnsanın içinde uyuduğu sonsuz olasılıklar var mı? Bununla birlikte …… Tanrıları bile aşma olasılıklarını içerdiğini düşünmüyor musunuz?]

Söylediklerimi bitirdim aynı zamanda, Kötü Tanrı bana sertçe bakarak geriye sıçradı.

Bana öyle baksan bile korkmam.

Vücudum güçle doldu.

Tanrı kısmının, Kötü Tanrı kısmının ve içimdeki insan kısmının iyice karıştığını hissedebiliyordum.

“…… yani artık Tanrı olmadığını, onu aşan bir şey olduğunu söylüyorsun？』

[Evet, aynen söylediğin gibi.]

Sözlerimi kabullenemeyen Kötülük Tanrısı karanlık aurayı sağ yumruğuna topladı ve daha önce duyulmamış bir çığlıkla bana saldırmaya gitti.

Kötü Tanrı’nın eylemine baktım.

Gücümü fark eden benim için son derece yavaş hareket etti.

Sanki bana çok çok yavaş geliyordu.

Hayır, aslında koşuyor.

Daha sonra vücuduma da güç veriyorum.

Tüm vücuduma yayıldığını hissedebiliyordum …

『Guuaggaaaa ！！ İşe yaramaz ！！ Tanrı ölemez ！！』

[Evet evet, hala anlamadın mı? İçimdeki olasılıklar tanrıyı bile öldürmek için yeterli !!]

Gelmekte olan Kötü Tanrı’ya bağırırken, aynı zamanda gücümü sağ yumruğuma yoğunlaştırdım ve çapraz bir şekilde Kötü Tanrı’nın bedenini yumrukladım.

Yumruğum şeytani tanrının bedenine vurduğunda, parçacıklar haline geldi ve havada dağıldı.

O sahneye bakarken bir şeyin farkına vardım.

[……Ah!! Benim hatam. Floyd’un gücünü geri almayı unuttum.]

[……Ah!! Benim hatam. Floyd’un gücünü geri almayı unuttum.]

[Tamam. Şu anki durumdan zaten oldukça memnunum.]

[Ah peki o zaman]

Kötü Tanrı’nın etkisi ortadan kalktığından beri, gücünden yaratılan Karanlık Tanrıçası da parçacıklara dönüşmüştü.

Duruma bakıldığında, Tanrıçalar etrafımda toplandı.

[Teşekkür ederim, Wazu-san …… Bununla dünya kurtuldu. Başlangıçta tanrılar olarak bizim sorumluluğumuzdu …… ama yükü Wazu-san’a bırakmak. Sadece vücudumuzla ödeyebiliriz !!]

[Şimdi gelin, lütfen vücudumuzun tadını çıkarın !! Baştan ayağa, her köşeye ve huysuzluğa !! Bizi rahatsız edecek kimse yok !! Gel!! Gel!!]

[Çok teşekkür ederim. Wazu burada olmasaydı, hepimiz mahvolurduk …… Onu gerçekten kalbimle takdir ederim… Şu anda yenmeyi umamadığım bir güç… fufu… yeni bir hedefe sahip olmak güzel… gelecekte kesinlikle eğlenceli olacaktır.]

[Karanlığın Tanrıçası da öldü… fu… bu gerçekten bizim zaferimiz !! Ancak kalbim deniz kadar büyük olduğu için, huzur içinde yatabilmen için dua edeceğim !!]

[… Zzz]

[Evet evet, bu iyi… herkes yaralandı ve hatırı sayılır miktarda güç kullandığınız için, hepiniz tezahür etmeyi bırakabilir, dinlenebilirsiniz …… eh, o zaten ayakta dururken uyuyor !!]

Gök Tanrıçası ayaktayken çoktan uyuyordu.

Bunu nasıl yaptığını bana söyleyecek mi merak ediyorum …

Tanrıçalar, [Yine de nazik teklifinizi kabul edeceğim…] ve lonca kartına geri döndünüz …… neden oraya geri döndünüz !!

[Peki öyleyse, herkes endişelenmeden eve gideyim mi?]

[Tamam o zaman—]

Ben de mağara girişine öyle gittim.

[Nonono, Wazu-sama !! Beni böyle mi bırakacaksın? Bu duvara sıkışıp kaldığım için hareket edemiyorum !! Lütfen bana yardım eder misin?]

[Eh? Neden yapayım?]

Geriye baktığında, Floyd etrafında hüzünlü bir hava varken gülümsüyordu.

İç çekerek … Floyd’a yardım etmek için geri döndüm, sonra herkese koştum …

Geriye baktığında, Floyd etrafında hüzünlü bir hava varken gülümsüyordu.

İç çekerek … Floyd’a yardım etmek için geri döndüm, sonra herkese koştum …

Nereye adım atsam olayım canavar cesetleri denizi vardı… korkunç !!

Görünüşe göre şövalyeler ve kasabalılar canavarları geri püskürtmeyi başardılar ve şimdi şehrin dış tarafında bir çeşit ziyafet düzenliyorlardı.

Zaferleri için bir şölen mi yaşıyorlar acaba?

Bunların arasında Sarona da vardı.

Herkesin iyi görünmesi beni rahatlattı. Şövalyeler ve kasabalılar Salona’yı dinliyor gibiydi, ama onları biraz kasvetli bir yüzle karşıladı.

Sarona’ya arkadan yaklaştım ve yakınlardaki Naminissa ile konuştuğunu duydum.

[Sorun ne? Neden bu kadar kasvetli bir yüzün var? Güzel yüzünün bu kadar bulutlu olduğunu görmek iyi değil, biliyor musun?]

[Afedersiniz. Ama hala birini bekliyorum ――― Wazu-sama !!]

Naminissa şaşırmış bir sesle bana seslendi ve bu çığlığa tepki vererek herkes yönüme döndü. Tüm o bakışları alırken elimi kaldırdım ve dedim.

[Geri döndüm, her şey halledildi]

Sarona, bu sözlerim bir tetikleyici gibi beni kucaklayarak ve ağlayarak beni korkuttu.

Korku hissim azalırken, kalbim Sarona’nın kucağımdaki varlığı hissiyle tamamen dolmuş gibi hissetti.

Sarona

Tata

Naminissa

Narellina

Haosui

Kagane

Mao

Meru

Hepinizi seviyorum !!